Ο Άγνωστος Προφήτης

Με τον άγιο φραπέ στο χέρι
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ αποκοιμήθηκε

Όπως κάθε βράδυ

Σ’ ένα παλιό λεωφορείο του Κτελ Θηβών

Είδε όνειρο, να περπατά μια πάνω στο χιόνι

Μα οι λαμαρίνες έμπαζαν κρύο αέρα

Είχαν ένα ήχο που μελάνιασε τις φλέβες

Κι από πάνω, με μια κραυγή κάργιες 
Παρέα με μαυροπούλια χοροπηδούσαν ασύστολα

Πού είσαι άγνωστε προφήτη, ούρλιαζαν

Φέρε μας λίγο απ' τον άγιο φραπέ

Δεν έχει απομείνει τίποτε άλλο στο αίμα σου

Κι αν δε μας ξέρεις, μάθε

Είμαστε τ' άγρια τύμπανα του μαύρους δάσους

Κάνουμε σύσταση, γιατί είσαι φίλος μας

Φέρε μας να πιούμε τον άγιο φραπέ σου

Και δε θα μαρτυρήσουμε ποτέ τα βάσανα σου

Για λίγο οι σκοτεινές γραμμές, Λιοσίων 
Αχαρνών 
Φωτίστηκαν από κάποια παράξενα φλας 

μιας νεοσύστατης αστυνομίας

Τα Σκοτεινά τύμπανα του μαύρου δάσους 
τίναξαν τα φτερά τους

Πριν εξαφανιστούν άφησαν το αποτύπωμα τους

Πρόλαβαν και τα ζωγράφισαν με χάρη 
Μια ομάδα νεαρά παιδιά των Γκράφιτι

Μα ποια είναι αυτά τα νεαρά παιδιά 
ποιος θα μας πει 

Μου είπαν πάντως πως αυτά συνάντησαν

τον άγνωστο προφήτη

Ευχάριστα ήπιαν μαζί του, λίγο από τον άγιο φραπέ

γιατί ήταν μοναδικά

Εκείνα κυνήγησαν τα μαυροπούλια και τις κάργιες

Μα ο άγιος φραπέ ποτέ δε μας συστήθηκε

Ούτε εκείνα τα παιδιά που τρέχουν

Δεν μας είπαν ποτέ καλό ταξίδι

Ούτε καλό ταξίδι στα μαύρα χρώματα

Στα μαύρα πουλιά και στις κάργες του μαύρου δάσους

Στον άγνωστο προφήτη

Kostis nil - Ο Άγνωστος Προφήτης- Σεπτέμβρης 2000