Xώρα μου Εσύ

* με χάρη, χαρισμένο στην κόρη μου Ελένη

Κάτω απ’ τον ήλιο τον καυτό

Μας καίει η χώρα μας, η χώρα μου

Μ’ απίστευτο, απίστευτο

Μια τέτοια μέρα, σημερινή, σήμερα κιόλας

Εσύ, ποίημα εσύ, να με χαράξεις.

Χαμήλωσα τα βλέφαρα

Στάζουν, δε στάζουν μάτια

Τα μάτια μου, τα μάτια τα δικά μου

Μα χώρα εσύ, άδολη, βασανισμένη
Χώρα μου!

Όσοι εντέλει,

Κάτω απ’ τον ήλιο τον καυτό

Και πάλι σελώνουν, ξεσελώνουν

τα σχέδια τους

Στο πηγεμό δεν τα κατάφερα

Στο γιαγερμό;

Σγουρό βασιλικό στα ξεραμένα χείλη

να τον μυρίσω,

Ν’ ανοίξεις αγάλι μάτι μου, μια στάλα

Ν’ ανοίξεις μιαν αγκάλη, Χώρα μου Εσύ.


Kostis nil - Γενάρης 2016