2 Μαΐου 2016

ΑΠΟχΤΕΝΙΔΙΑ


Ύστερα δε σου ’πα, δε φαίνομαι
Είναι η σκιά μου, αυτή κι αν είναι
Τις αλητείες πάνω στο κορμί σου, δεν υποφέρεις
Ένα μεσοφόρι κυματιστό, δικό σου - να σφίγγει
Γύρω απ’ το λαιμό μου, η θηλιά που υποφέρω

Η τιμωρία σου αλήτη, κέρασμα, να σφίγγει

Ώσπου η ψυχή μου, αυτή κι αν είναι
Που με τη λάμψη του φεγγαριού ζορίζει
Μεσ' την ασχήμια δίνει χτένι - χτενίζεται
Και το κορμί τι φέρνει, λούζεται, λούζεται τ’ αποχτενίδια

Πρόσωπο μου, γυμνό, ευφάνταστο, με προκαλείς


Kostis nil - αποΧτενίδια - Μάιος 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου