μαύρο πουλί, καμένα φτερά!

μαύρο πουλί, καμένα φτερά!

*/στη μνήμη των συνανθρώπων μας

μαύρος καπνός, κλειστός ουρανός

μαύρο πουλί, καμένα φτερά

θλιμμένη η μικρή μου αγκάλη

μια στάλα ν’ ανοίξω τα φτερά μου

θάλασσα

πες μου τι βλέπεις, πίσω μην κοιτάξεις

πες μου σ’ αρέσει η μουσική, ο χορός

χόρεψε κύμα

το Μάτι καβάλησε η φωτιά

τακούνι που χτύπησε σε βράχο

έκαψες κι έκαψες, μ’ αντάμωσες

μα παίζω ακόμη με τις κούκλες

στην άκρη τ’ ανέμου ένα δάκρυ

πρόλαβα για να πετάξω

πιο ψηλά, πιο ψηλά, αγνάντι

στη θάλασσα, έτσι πάνω ίπταμαι

κι ας θλιμμένο το βλέμμα μου

πάνω στο βράχο κορδέλες

κομμάτια του κορμιού, φόρεμά μου

ανέβηκα στη πυρά, με χάρη

λουλούδι είμαι, πνοή

μες στο δείλι του καλοκαιριού, 
χιόνισε στάχτες

όνειρα κατάμαυρα ταξιδεύουν

Kostis nil - μαύρο πουλί, καμένα φτερά - Ιούλιος 2018