25 Σεπτεμβρίου 2018

μπάντα αργόσυρτη

Αποτέλεσμα εικόνας για αφηρημένη ζωγραφική, εικόνες

Μπάντα αργόσυρτη

Ένα μουντό απόγευμα περιπλανήθηκε
ο ήλιος δε χρύσιζε, δε θα ’βγαινε φεγγάρι
μέχρι εκείνο τον καιρό ένα σμάρι μαυροπούλια
μονάχα η νοσταλγία του νερού, πρώτη σταγόνα
μια φτερωτή χρυσόμυγα ας πούμε περιέλαμψε

κανείς δεν εννόησε ότι μια μπάντα αργόσυρτη
σιωπής τα μάτια, ακλούθησαν τη βροχή
μούσκεψαν ως, πέρα, τον ορίζοντα του τοπίου
και πίσω, πίσω θάλασσα, αλαφιασμένη
με τεράστια κύματα, ν' ανεμίζει

η μπάντα βουβή, συνέχισε τη μαρτυρία
(οφιοειδείς)
κουβαλούσε τα χάλκινα σάβανα σε σακιά
κομμένα χέρια, μάτια πιρουνιασμένα
τα νομίσματα πάνω σε μαξιλάρια με κρόσσια
σκεπασμένα απ’ τη σκόνη του δρόμου
απ’ το θάμπος του βρωμερού ήλιου
πέραν της χρυσόμυγας που, με μια στροφή
περιέλαμψε
και μιας σταγόνας ασημί, στο μέτωπο των νεκρών
αδερφών
η μπάντα βουβή, τραβούσε σιωπηρά την πορεία της


Kostis nil - μπάντα αργόσυρτη - Σεπτέμβρης 2018



17 Σεπτεμβρίου 2018

κύμβαλον αλαλάζον




κύμβαλον αλαλάζον
*στη μη σκηνοθετημένη στιγμή
 στο Τάσο Μπιρσίμ!

τρεμουλιάζει η ψυχή, θρουλώ 
στη μεγάλη κατωφέρεια, κύμβαλον
κρανίο μου αλαλάζον
πρώτη και τελευταία
διάσπαρτος, απαρηγόρητος
τόσος ο θόρυβος της μετάγγισης
τόση η ανασύσταση
ω κύμα του λιβυκού μόνο εσύ
αναγιγνώσκεις
ριπές
στιγμές απ’ την αόρατη γέννα μου

στα εκτός συνετέθη, στα εκτός
η ύπαρξη μου
άσκεπος σκηνοθέτης

σ’ αυτό το μαγικό μέρος κρύβομαι
σ’ αυτή τη λαμπερή μήτρα
κάτω απ’ τη κορφή της μύγας
στη μη σκηνοθετημένη στιγμή


Kostis nil - κύμβαλον αλαλάζον - Σεπτέμβρης 2018