Το δαχτυλίδι των αρραβώνων

Θαυμάζοντας τους έκθαμβους θησαυρούς

Κελάηδημα των αηδονιών

Σειρές από μαργαριτάρια, σιδερικά

Στο πέτο του πανούργου βασιλιά

Το δαχτυλίδι των αρραβώνων μου

Στον κατάλογο των θρυλικών θησαυρών

Η αναζήτηση πολύτιμων λίθων στους δρόμους

Αχάτης, ίασπης, σαρδόνυχας

Απολαμβάνω εμπορικές ανακρίβειες
Προσφορές απ' σύγχρονους πολέμους

Πλακέτες από σμάλτο, εις ανάμνηση

Πιο διαμάντι, ρουμπίνι, φτυστό σμαράγδι

Γυρνώντας τη ρόδα του κόσμου

Την κυκλική πλάκα από πολύχρωμο όνυχα
Κλείνοντας τον κατάλογο, μια εικασία 
Σκόπιμα στη μοίρα, την αδιάλειπτη
Εκατόν ογδόντα τέσσερα καράτια, να λάμπουν

Τα εκθέματα, το χρυσάφι μόνο μιας μέρας

Φλογερός ο αχάτης, δεν είπα

Ένα τραγούδι μου, αμιγώς, ο κατεργάρης

Έτσι τυχαία, ανάμεσα, σαν την νύχτα με ήλιο

Απ’ ένα δέντρο σκοτεινό κρέμομαι, πλάι στο νέο βασιλιά

Kostis nil – Το δαχτυλίδι των αρραβώνων – Νοέμβριος 2019

BLACK PRIDAY

Το φύλλο της επόμενης μέρας

Με την ηλεκτρονική γοητεία

Η ομάδα των λαγωνικών στα γύρω

Γίνονται δεκτοί φυγάδες, κακοποιοί πάσης

Το χρυσόψαρο στο κατάλυμα του ξεψυχά

Η περιβόητη είδηση ταξιδεύει

Δέντρα, φυτά συνοδεύουν τον αστροναύτη

Θαλάσσια θηλαστικά λιάζονται στην έξω πόρτα

Κι ανάμεσα τελευταίοι πυροβολισμοί

Ώριμοι δισταγμοί που παρέρχονται

Τα ερπετά πριν θανατωθούν παρελαύνουν

Διανύουν ένα δισήμαντο βουνό

Το ντοκιμαντέρ προέβαλε φρικιαστικές σκηνές

Με προεξέχον το κεφάλι του κτίτορα

Φατσούλες με τις σκιές τους ανάμεσα στις βιτρίνες

Κάτω απ’ την βιβλική καταστροφή

Με τη βροχή ξαναγυρνούν τα γεγονότα

Πίσω οι μνήμες

Στεγνές από μελάνι και πένα, ορφανές την ώρα του θανάτου

Kostis nil – BLACK PRIDAY – Νοέμβριος 2019

Η ερμηνεία

Ως συνήθως, μέσα απ’ ένα καθρέπτη

Πλαστογραφήσεις ενός έργου

Εύθραυστο, με μαγικό ήχο

Που μέσα εκεί γλυκιά ειρωνεία

Σύμπαν των δοξασιών

Με τον Σέρλοκ Χολμς αδιαφιλονίκητο λαγωνικό

Αυτό το ενδεχόμενο, άπιαστης ερμηνείας

του λόγου πέραν κειμένου

Με τις καθημερινές πρόβες να υποφέρουν

Αν αντίστοιχο τοπίο, ως εκ τούτου υπερβάλω

Μια γλώσσα μετέφρασε

Αντικείμενα αναφοράς σε πρώτο πρόσωπο

Κουζινικά σκεύη, μαχαιροπίρουνα τινάζονται στον αέρα

Η ερμηνεία ταξίδεψε στην άκρη του κόσμου

Με την ανακάλυψη των μυστικών περασμάτων

Απόκρυφα και ψευδεπίγραφα

Με τέτοια σαγήνη η περιγραφή των θεϊκών γευμάτων

Στις στέγες όπως πάντα περιπολούν λευκές νύχτες

Κι η Θάλασσα, ταραγμένη, με μαύρα πανιά

Είμαι ο μολυβένιος στρατιώτης, σ' αιώνια προσοχή

Ο χιουμορίστας,
Στο θέατρο των υπέρμαχων Ιπποτών
Το στοιχειωμένο πλάσμα μιας παράφωνης συμφωνίας 

Κοντολογίς, αθώος επιβάτης μιας γλωσσικής εκφοράς

Kostis nil – Η ερμηνεία – Νοέμβριος 2019