18 Ιουνίου 2020

Το δαχτυλίδι

Έκλειψη ηλίου: Οι εντυπωσιακές εικόνες από το «δαχτυλίδι της ...

Το δαχτυλίδι

Άπλωσε, πάλι ετούτος ο Ιούνης, τα ολόχρυσα σπαρτά του
και ήλιου το καπέλο φαίνεται αστείο, ψηλά απ’ τα κυπαρίσσια
κάτι μαγειρεύεται: σιωπηρά απ’ τα σώματα τους
μέρα: μια μέρα, μεσημέρι προδήλως ουρλιάζω, στ’ όνομά του.

Δεν ακούγεται πια καταμεσήμερο, ο βαρύς ήχος του θανάτου
νύχτα εξυφαίνεται: θανάσιμα μίση κατά παράδοση
τα σπαρτά, για εφέτος εις μνήμη: των εδικών μου πλασμάτων
του Βαν Γκογκ τρελές θίνες, στριφογυρνούν κι αναταράσσουν.

Θέατρο είναι που κιτρίνισε: καρδιές, του συναπτού κόσμου
και τα κοτσύφια ξέμειναν σ’ απόκρυφες φυλλωσιές
κάτω απ’ του πλατάνου πληγή,τ όνομα κρεμασμένο
κι ένα νερό: άφωνο, αντέγραφε στερνή λαλιά.

Τις έναστρες νύχτες του Ιούνη, κάθομαι και συλλογιέμαι
τη νέα γη, που θάβει τα φανταχτερά φορέματά της
όσο προλαβαίνει, όσο ματώνει,- τόσο μεσουρανούν
τόξα, βέλη χρυσά, στο βωμό: θυσία δένει, το δακτυλίδι του θανάτου.

Kostis nil – Το δαχτυλίδι – Ιούνιος 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου