Εισήχθη, θα μπορούσε να ’χει τιμή
Στη σάρκα προστέθηκαν
δυο χέρια, δυο πόδια
Οσονούπω και δάκτυλα
Σ’ ένα μικρό πάρκο
φωτεινό
Βρέθηκε το κουφάρι σας
ακέφαλο κι άθαφτο
Ωσάν ο πίνακας δεν
είχε ανατολή
Χρηματιστήριο
αισθημάτων φανέρωσε το πρόσωπο σας
Με διάταξη ενός
ιδεογράμματος
Σαν από δαχτυλίδι
βαθύπλουτου Σαουδάραβα
Ο πίνακας,
κυκλοφορείτε μαζί του
Καθώς μέχρι τη βαθιά
νύχτα και την επoμένη
Πάλι θα εμφανιστούν,
έναρξη και τιμές
Πρόκειται για τη σάρκα
τη δικιά σας
Που πάνω της προστέθηκαν
λόγια ιερά
Και λόγια φριχτά
Σάμπως τα χείλη μας δε
θέλησαν να γεννήσουν
Αφή και ίδρος. Ιδρώς κι
αφή
Σάμπως εκείνο το
λιγοστό, σαν κάτι ανέντιμο
Βεβαίωση ύπαρξης του εαυτού
Μας
Μα εσείς ως ένας λόγος
πάντα ακέφαλος
Σ' εκείνο το κουφάρι
Που, από πάνω του είχε
αφαιρεθεί
Ό,τι αγαπήσατε
kostis nil - Aνατύπωση, καλοκαίρι 2016
