Το σπαθί μου είναι αλαβάστρινο - πειρατή
Το στήθος τριχωτό, κοκκινογένη
Και τόσα χαιμαλιά, αδιάκριτα δαχτυλίδια
Ω μαγικά κάτοπτρα εισβάλουν
Ολοπράσινο φεγγάρι της νύχτας πυρπολείται.
Ω αθάνατη στιγμή απο μαχαίρι στη καρδιά
Ω χρυσάφι στ’ αμπάρια πεσύχαρης θάλασσας
Ω θαλάσσια πληγή, πληγή αγριολούλοδου
Το δίχως τράφικε· μεταμόρφωσε τον πειρατή.
πειρατής, Kostis nil – Σεπτέμβιος
2022
Ω εκείνο το κατάστρωμα, μόνο τα χείλη μου
Ω φιλιέται θάλασσα
Ουρανός!
Ω ήρθε ξημέρωμα στράγγισε τα χρυσά του.
Εγκυμονούσα του τρίτου παράλληλου γλάροι
Κρώζουν
Κραυγάζουν!
Ω μ' εκείνα λευκά κρίνα να καρφώνουν θάλασσα.
γλάροι, kostis nil - Ιούλιος 2022
Κάθε γλύφει γύρω τις γωνίες των σπιτιών ήλιος
Λαμπερός καθρέπτης
Απ’ ανατολικά!
Μπρούντζος να λάμπει· πρόσωπο και φωτιά μου.
Καλημέρα είπε και μ’ έφερε στου έρωτα ποδιά
Διαυγής θεατής
Ανεξάντλητος!
Με φωλιές πουλιών να ταξιδεύουν τ' αφρισμένο κύμα.
φωλιά, Kostis nil - Ιούλιος 2022
Τα σύννεφα πλησίασαν απειλητικά πάνω μου
Μηδέ ερωτεύσιμα
Γκρίζες βλεφαρίδες!
Άηχα κρουστά έβαλαν μπρος ετούτη τη γιορτή.
Μακρινέ ουρανέ κάθε πού σταγόνα· η γη τραγουδεί
Βραχιόλια ηχούν
Στάζουν σκουλαρίκια!
Απ’ καθρέπτες ένοχες σταγόνες σβήνουν φωτιές.
σταγόνες, kostis nil – Ιούλιος 2022
Οι νύχτες του Ιούλη κρύβουν μυστικά, τόσα
Πες ένα μαρτυριάρη
Όχι δα!
Χύνεται έν' αστέρι, άλλο έν' αστέρι απο δω.
Οι νύχτες του Ιούλη σβήνουν ένα-ένα τ' αστέρια μου
Μαρτυριάρη ουρανέ
Πεφταστέρια!
Με το δικό μου στίχο, το δικό μου ουρανό.
έναστρον, kostis nil - Ιούλιος 2022
Ένας στίχος δεν είναι δα και θαύμα
Αμάν χ@στ@κα
Ω ποιητάρα!
Δεν είναι δα ούτε μισή μερίδα μπάμιες.
Ένας στίχος δικός μου καν στιφάδο κρεμμύδια
Πού λαγός
Ούτε ατμός!
Εξάλλου πού λιγνίτης για κβαντομηχανές.
στίχος, kostis nil - Ιούλιος 2022
Θα μπορούσε η θάλασσα να περνάει απ' εδώ
Φουρό του κύματος
Μάτια αγριεμένα!
Αυτά τα μάτια απλώνουν νερά χτυπούν το Πάναρμος
Άκουσε η θάλασσα κι άλλα τέτοια παραμύθια
Ω πόσα βάσανα
Ψέματα!
Ω εκεί έξω δίχως φουρο, γυμνή' όλα για Σένα.
Φουρό, kostis nil - Ιούλιος 2022
