ΡΕΣΤΑ

 

Σε ένα κλαδί η μελωδική ωραιότητα

Ώσπου ένα χάσμα, 

                        Ρέστα!

Ομοιάζει με κορμί που θροΐζει, όμοια η ψυχή.

Αφηρημένοι τύποι με ψηφία ορατά

Συχνά θυελλώδεις άνεμοι,

                                     Ρέστα!                                 

Το σώμα σαν ένα νεκρό ρόδο ανυπέρβλητο.

ρέστα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

 

Μια αντήχηση από πλάνη, μια διαμάχη

Ανυπόφορη στριγκλιά,

                   Μια πεταλούδα!            

Αυτόδηλα κρεμάστηκε το πέταγμά της.

Ήχος τρομπόνι συνόδευε τα χρώματα

Μετέωροι τεχνίτες γύρω,

                    Έκλαυσε έως αργά! 

Στο φέγγος αναποδογύρισαν τα φτερά της.

πεταλούδα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΣΟΧΟ

 

Τα φώτα απείχαν, ισχνοί πίδακες

Άμετρο ψυχρό αεράκι

                        Μη δεν σ' είδα!

Τυλιγμένος με μελάνια, σύνθεση καπνού.

Μη δεν πήγα σ' άλλη πόλη, δεν γύρισα

Χαρτόκουτες κυοφορούν,

                          Άθλιο φεγγάρι!

Μεταβάλει τα σπέρματα της φόρμας, το Θείο.

σόχο, kostis nil - Mάιος 2022

ΓΛΥΠΤΟ

 

Εκείνο το άλλο φώτιζε επιπλέον

Το πιο ασήμαντο,

                      Μες στο ξημέρωμα!

Μια απίστευτη γοητεία επέμενε στο χρόνο.

Μαγευτικοί ελιγμοί απέφευγαν τις ρωγμές

Πρόσωπο λουλούδι ή όνειρο;                     

                            Γλυπτό!

Το φως επιπλέον της ατελείωτης ευδαιμονίας.

γλυπτό, Kostis nil - Μάιος 2022

ΚΑΒΟΣ

Κρύσταλλοι με τη μελωδική φωνή τους

Στο πέρασμα η τομή,

                     Χρυσοποίκιλτο χτένι!

Από εκεί η αόρατη κλωστή, ο ακροβάτης.  

Κυλάς μελωδία μες στο κλειστό κέλυφος

Με δισ κάβους,

                      Ενάντια στη μέρα!

Με το στοιχειό πιασμένο στο δίχτυ της φαντασίας.

κάβος, Kostis nil - Μάιος 2022

ΦΟΝΟΣ

Μουντό φως, κοντά, πάνω στο δρόμο

 Στο υγρό απ' λάμπες,

               Δόντια κροτάλιζαν! 

Χωρίς μια ζώσα φωνή να ρέει· κρότος. 

Ένα ορατό στρώμα σκόνης σε αχρηστία

Σταθερός βημάτων,

                   Σε κάθε περίσταση!

Η παλάμη ζωγράφιζε τη λάμψη του αίματος.

φόνος, kostis nil - Μάιος 2022

ΣΑΝΔΑΛΙ

 

Για μια στιγμή απ' μάτια φώταγε

Ευτύχησαν σαν τα κρουστά,

                        Ήχοι στο παραθύρι!

Μα πιο εσένα της Μυρτιάς σφράγισε το φιλί.

Απ' όσα χείλη ένοχα στην περιπλάνηση

Οι λέξεις απ' άκρη λείες,

                     Βότσαλα στ' ακρογιάλι!

Σεισμός σα ρόδιζε η ακτή, τίναζε το σανδάλι.

σανδάλι, kostis nil - Μάιος 2022