ΤΟ ΠΑΡΚΟ

Το μεγάλο και παντοτινό γλυπτό γλιστρά

Εισέρχεται καθημερινά στην παλιά μου θέση

Και μ’ ένα βήμα στο πλάι 

Κάτω απ’ τη σκιά ενός κλαδιού 

Παρακάμπτοντας την κρυστάλλινη οδό.

Όλα τα βήματα περνάνε από κοντά μου

Κόβουν λοξά το δρόμο 

Δημιουργούν ένα αυλάκι στο χώμα

Ή παραμορφώνονται απ’ τον καπνό του τσιγάρου. 

Ταράζονται οι συνομιλίες συναθροίζονται

Και οι ώρες πάνω απ’ τα έγχορδα του πάρκου

Ωραία σώματα ενδόμυχα απομακρύνονται

Κάποιος φύλακας κυνηγάει μια γάτα 

Έρχεται προς το μέρος μου.

το πάρκο, Kostis nil – Μάιος 2023

ΑΥΡΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ

Οι στίχοι μοιάζουν με την κάμαρή μου

Όπου γεννιούνται δύσκολα αηδόνια

Για εκείνο το τραγούδι το δικό σου

Για εκείνο τον πόνο που χρόνια μεριάζει.

Ύστερα από λίγο πάλι θα φεύγαμε

Είναι Μάης ακόμα στις σιωπηλές πλαγιές

Όποιος και να είναι ο λόγος

Μια παλέτα χρωμάτων μας ταξιδεύει.

Όποιος και να ήταν ο λόγος

Αύριο έρχεται Κυριακή

Σαν ένα παιδί - πάλι με το χαρταετό

Αμολάει καλούμπα στη θάλασσά του.

Περιμένοντας για λίγο να φυσήξει

Αύριο έρχεται Κυριακή

Ετούτη η χορδή είναι καταδική μου

Ετούτο το σώμα τραγούδι καταδικό σου.

αύριο έρχεται Κυριακή, kostis nil - Μάιος 2023

ΝΟΤΕΣ

Μου έκλεισες τα μάτια με όλο το χρυσάφι

Τριανταφυλλιά που μόλις άνθισες 

                                             Προτού

Το αγαπημένο σύμπαν της νοσταλγίας

Περισσότερες oι σελίδες της ευτυχίας

Παίδευαν με την πλέξη τους

                          Του έρωτα έμοιαζαν

Ξεγελούσαν το σημερινό μου πρωινό.

Οποίος λόγος ερωτικός  

Οποίες δαντέλες μιας ακροθαλασσιάς

Ξυπόλητοι παίζαμε στα κύματα 

Διαβάζοντας χωρίς να προφέρονται ήχοι.

νότες, kostis nil – Μάιος 2023

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ

 

Η επιστροφή είναι τώρα πια γοητεία 

Ξημερώνοντας

Όπως οι επαναλαμβανόμενες φράσεις 

Τυχαίες στιλπνές εμφανίσεις

Από εδώ έως εκεί

Ως ένα ταξίδι τα γαλαζοπράσινα νερά.

Όλα τα χειρόγραφα

Κατά κάποιον τρόπο    Μια φράση 

Με την αντεπιστροφή μιας μέτρησης 

                                         Δια βίου 

Με τα κρυφά νομίσματα    

Κουβαλάνε το χρόνο και μια ραγισματιά.

Ώσπου αυτά εδώ τα σπίτια 

Μυστηριώδης περίβολος αποβλέπει    

Πέρα μακριά τα φτερά

Πάνω απ’ τα διατριμμένα βράχια βοούν

Πάνω απ’ των χρωμάτων περικοπή

Το κιτρινισμένο βλέμμα τους σκορπά.

χειρόγραφα, kostis nil – Μάιος 2023

ΤΟΥ ΜΑΗ ΒΡΟΧΗ

 

Επότησε ετούτη η βροχή    

Μήνα Μάη 

                                 Τ’ άνθη της

Χάιδεψε έπειτα ο ήλιος τ’ ουρανού

Όλα τ’ αγαπημένα του

Μα πιο αγαπημένο πιο νοσταλγικό    

Άλλο - ανθού - άνθος πολύ μακριά

Μακριά πολύ μακριά

                             Της φετινής βροχής.

Άνθος που τώρα έρχεται ο καιρός 

Κι Ιούνης ξεκαθαρίζει

Από μεθαύριο θα ξεραθεί ή όπως ξανά

Ένα νέο χρυσάφι θα κυματίζει.

Θα ’ναι σπάρτα όλο χαρά κιτρινίζουν

Θα ’ναι χρυσάφι μου 

Χρυσάφι που εγώ θα νοσταλγώ 

Αλλάζοντας πως σεντόνια.

Αλλάζοντας τη φωτιά

Χρυσός δίσκος αναρριχάται 

Πέταγμα 

Κάπου σαν όνειρο ακριβό κάπου χρυσίζει

Κάπου το κύμα πέρα δε θα ’θελα. 

Φοβάμαι ετούτη τη θάλασσα

Φοβάμαι τη βροχή που έρχεται

Τα άνθη τ’ αδιόρατα με το νερένιο φόρεμα

Όνειρο φοβάμαι 

Όπως τ' ατέλειωτα όνειρα    

Ενοικούσα υπερβολή

Σαν η απρόσμενη βροχή του Μάη βροχή.

του Μάη βροχή, kostis nil – Μάιος 2023

ΓΛΩΣΣΑ

 

Ύστερη γλώσσα αυτή και μόνη κάθε

                                          Αιωρείται

Κλείνει μέσα της τ’ ανθρώπινο ρόδι

Χρυσαφένιο ώσπου

Τελευταία αράδα ομοιάζει    

                                        Η γέννησή της

                    

Πράγματι ήσυχα κοιμόνται τα νερά

                                                   

Και αντιφέγγουν φορές σε στόματα

Ολοένα Θραύσματα

Απόκλιση παράλληλων κύκλων

Των πουλιών μύτες πάνω στις στέγες

                                               

Εσένα μου άνθος με ψηλά τείχη

Χαρίζεσαι στους απόκρημνους γκρεμούς

Ευλογημένο το στόμα ή μόλις γεννήθηκα    

                         Αν πράγματι είναι έτσι 

Ή ήταν πάντα η γέννησή μου.

γλώσσα, kostis nil – Μάιος 2023

ΩΚΕΑΝΟΣ

Η μνήμη ευνόησε με τη μεγάλη κοιλιά της

Τραγούδησέ με ξανά σταγόνα   

                                      Ωκεανός 

Φυλλώματα καραβιών μες τα κύματα

Μέρα όπου η επικείμενη τέφρα

Η πανδαισία του μεσημεριού.

                                                                

Σαν τελευταία στιγμή μιας πολύβουης γιορτής 

Ανυπερθέτως ορχήστρες 

Ωδικά πουλιά βουτάνε στα ουράνια

Στα δαχτυλίδια ο υπέροχος θάνατός τους.

Κι άμμος ταξιδεύει στον πυρετό των πραγμάτων

Τα πουλιά ανασκαλεύουν

Ύδωρ κι αέρας στην ακτογραμμή    

                                             Πυρ

Το ποίημα μυροφόρο!

Ένας υπαινιγμός με τ’ άκοπα φορέματα

Μια στιγμή με το χρυσοϋφαντο έρωτά της.

ωκεανός, kostis nil - Απρίλιος 2023