ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

*στη Μαρία Λαϊνά

Ποιήτρια/1947-2023

Με το που γεννήθηκες στην ακτή

Φυσαρμόνικες στο πουθενά 

Τη μια που ο αγέρας ξεσήκωσε

Που έπειτα ένα χάδι 

Αποτσίγαρα απλώθηκαν στη βροχή

Στόλισαν με δαντέλες τα κύματα 

Γιατί άλλοτε εκείνο το σύννεφο 

Άλλοτε καρυδότσουφλο με στίχους       

΄΄να κλείσω τώρα το παράθυρο

       σηκώθηκε ξανά αέρας΄΄.

Φορές πήγαινε η βάρκα πέρα

Δεν γύρισε πίσω για να κοιτάξει

Μήτε η ματιά

Απ’ το παραθύρι ξέφυγε ψίθυρος

       ΄΄ο καιρός μου πέρασε 

πρέπει να επιστρέψω το αηδόνι μου στο δέντρο΄΄.

   

το τίποτα του θανάτου, Kostis nil – Ιαν. 2024