Ω εκείνο το κατάστρωμα, μόνο τα χείλη μου
Ω φιλιέται θάλασσα
Ουρανός!
Ω ήρθε ξημέρωμα στράγγισε τα χρυσά του.
Εγκυμονούσα του τρίτου παράλληλου γλάροι
Κρώζουν
Κραυγάζουν!
Ω μ' εκείνα λευκά κρίνα να καρφώνουν θάλασσα.
γλάροι, kostis nil - Ιούλιος 2022
Κάθε γλύφει γύρω τις γωνίες των σπιτιών ήλιος
Λαμπερός καθρέπτης
Απ’ ανατολικά!
Μπρούντζος να λάμπει· πρόσωπο και φωτιά μου.
Καλημέρα είπε και μ’ έφερε στου έρωτα ποδιά
Διαυγής θεατής
Ανεξάντλητος!
Με φωλιές πουλιών να ταξιδεύουν τ' αφρισμένο κύμα.
φωλιά, Kostis nil - Ιούλιος 2022
Τα σύννεφα πλησίασαν απειλητικά πάνω μου
Μηδέ ερωτεύσιμα
Γκρίζες βλεφαρίδες!
Άηχα κρουστά έβαλαν μπρος ετούτη τη γιορτή.
Μακρινέ ουρανέ κάθε πού σταγόνα· η γη τραγουδεί
Βραχιόλια ηχούν
Στάζουν σκουλαρίκια!
Απ’ καθρέπτες ένοχες σταγόνες σβήνουν φωτιές.
σταγόνες, kostis nil – Ιούλιος 2022
Οι νύχτες του Ιούλη κρύβουν μυστικά, τόσα
Πες ένα μαρτυριάρη
Όχι δα!
Χύνεται έν' αστέρι, άλλο έν' αστέρι απο δω.
Οι νύχτες του Ιούλη σβήνουν ένα-ένα τ' αστέρια μου
Μαρτυριάρη ουρανέ
Πεφταστέρια!
Με το δικό μου στίχο, το δικό μου ουρανό.
έναστρον, kostis nil - Ιούλιος 2022
Ένας στίχος δεν είναι δα και θαύμα
Αμάν χ@στ@κα
Ω ποιητάρα!
Δεν είναι δα ούτε μισή μερίδα μπάμιες.
Ένας στίχος δικός μου καν στιφάδο κρεμμύδια
Πού λαγός
Ούτε ατμός!
Εξάλλου πού λιγνίτης για κβαντομηχανές.
στίχος, kostis nil - Ιούλιος 2022
Θα μπορούσε η θάλασσα να περνάει απ' εδώ
Φουρό του κύματος
Μάτια αγριεμένα!
Αυτά τα μάτια απλώνουν νερά χτυπούν το Πάναρμος
Άκουσε η θάλασσα κι άλλα τέτοια παραμύθια
Ω πόσα βάσανα
Ψέματα!
Ω εκεί έξω δίχως φουρο, γυμνή' όλα για Σένα.
Φουρό, kostis nil - Ιούλιος 2022
Ένα κλαράκι κρατάει γέρνει στη θάλασσα
Θροΐζεις κύμα
Μουρμουράει!
Άραγε ψιθυριστά· άραγε μέρες παραπονιέται.
Λέει-λέει την ιστορία της γης, των αμπελιών κλπ.
Λέει-λέει ασταμάτητα
Ώσπου ένα κρακ!
Τσακίζεται η καρδούλα του· πέφτει στη θάλασσα.
κρακ, kostis nil - Ιούνιος 2022
Γείρε εδώ αθέατο αηδόνι στην αγκαλιά μου
Κελάηδησέ μου
Μια συμφωνία!
Δώσε τρυφερά γυρίσματα απ’ έρωτα και βροχή.
Κίτρινο δώσε χρυσάφι· ύψωσε με γλυκά στ’ αστέρια
Σκόρπισε της νύχτας
Φτέρη!
Για λίγο· απόκοψε την άχρονη φωνή των γρύλων.
αηδόνι, kostis nil – Ιούλιος 2022
Πέρα μακριά στο βάθος αφρισμένη θάλασσά μου
Ορίζοντες πνιγμένοι
Σκέπη του ουρανού!
Κι ένα καράβι σβήνει χάνεται στο χάλκινο περίβολο.
Γαλήνιοι κήποι, δώματα σπιτιών κι αυλές απορούν
Σπείρες διάφανες
Σκοτεινές οροσειρές!
Η τίγρης παλεύει με τον πάνθηρα· φλογίζουν τα μάτια τους.
Τίγρης – Πάνθηρας, Kostis nil – Iούλιος 2022
Ένα παραθύρι ζυγώνει καίει στην αυλή μου
Ανοιχτό παραθύρι
Φωτιά!
Είναι του Ιούλη κίτρινο χέρι· καίει χρυσάφι του.
Τα δάχτυλα τα κορμιά, σώματα ανθηρά καίει
Το σώμα μου καίει
Καταφρονεμένο!
Μέσα απ’ ονείρου έρωτα φωτιά· πυρπολημένο.
Φωτιά, kostis nil – Ιούλιος 2022
