ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ

ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ

*στο Κωστή Σκηνιώτη/Ποιητή

Είπα, να μαρτυρήσει η γραφή

Καιρός

Γονατιστός, προσκυνώντας τη γης

Την παλιά άροση, εκεί που χώμα

Εκεί που λέξη, γράφει, χαράσσει

Ακτίνα λασπώνεται και σπόρος

Τυφλός στο δρόμο του ο ποιητής

και μόνος

Έναν μόνο έχω, κρυφά/ δεν μαρτυρώ

Εσαεί προδομένος/ δεν μαρτυρώ

Μόνος κουβαλάει το σπόρο

Μόνος τη μοναξιά
Βιβλία δίχως γράμματα

Ανθρώπους δίχως πρόσωπο

Σε ’κείνη τη βαθιά άροση/ που

Σε ’κείνη την ακτίνα/ που

Τη φωτεινή, τη σκοτεινή

Αλησμόνητοι οι δρόμοι των γενναίων

Αλησμόνητα εδάφια, νομίσματα, τάλαντα

Τριάντα τάλαντα κι εγώ; τόσα η προδοσία!

Kostis nil – προδοσία – Φλεβάρης 2018