Εικόνα σου graffiti, Αθήνα

Με μαθηματική ακρίβεια πήρα την βαλίτσα μου

Έτσι, μ’ αυτήν καθημερινά πορεύομαι

Κι όταν βραδιάσει, εκεί κοντά στο Σεπτέμβρη

Κάτω απ’ του ουρανού το μαύρο κοίταγμα

Σκιές ξεπλυμένες, ανάκατες παζαρεύουν

Απτή ψυχή σπαρταράς κάτω στο πλακόστρωτο

Στην οδό Αχαρνών πλάι σ’ ένα παράδρομο

Σε πλήρη μυστικότητα ψήνω κάστανα

Κάτω απ’ τη μαρκίζα που, αδιαφιλονίκητα

Ως η τυπογραφία στοιχειωμένη, επικρέμεται

Δέρμα μου καγχάζω, λόγια μου και θλίψη

Εικόνα σου graffiti, Αθήνα μαρμαρωμένη

Εκεί σε είδα, τύχη μου να περιφέρεσαι

Εκεί να σέρνεσαι περικεφαλαία ακέφαλη

Γυμνό το σώμα, εκείνο θαύμασα καρδιά μου

Στολισμένη με γείσο του κόσμου, πού όνειρο

Πιο θαύμασα τ’ όνομα σου, βουβές μαχαιριές

Πιο, βόμβοι μαρτυρούν πνιχτούς αναστεναγμούς

Κι η νύχτα μ’ αντηχήσεις όλο μακραίνει

Αλόγιστο σπέρμα σπαρταράς στ’ ακροδάχτυλα σου

Kostis nil - Εικόνα σου graffiti, Αθήνα - Απρίλιος 2018

Πόλη

Πόλη

Πόλη, παράσταση σκιών, έκλυση

Πόλη, παράσταση σκουληκιών, αλύσεις

Βραδιάζει, σκουλήκια και σκιές

Κουρνιαχτός, ποδόγυρος, μπίχλα

Προσωπογραφίες λαϊκών ασμάτων
γειτονεύουν
Των ερειπίων άστεγοι, μετανάστες

Δώθε μαζεύεις τα υπάρχοντας σου

Δώθε νίπτεις τας χείρας

Μετόπη στους ουρανούς, στη γη, στη κόλαση
Δήμιος, Δήμιος, με τρίγλυφα στολισμένος!

Kostis nil - Πόλη - Απρίλιος 2018

Πέρα ’κει ξενιτεύομαι

Πέρα 'κει ξενιτεύομαι

Στα δυο κομμένο λεμόνι, φέτες τα χείλη

Να βρέχεις θάλασσα, να βρέχεις

Τρανά πουλιά ταξιδεύουν στη τύχη

Λεπτές οι σκιές, άυλες, κουδουνίζουν

Αιώρα τ' αγέρα πάνω απ’ τη χαράδρα

Αιώνια αυτή η βουή, αιώνια

Πέρα ’κει ξενιτεύομαι με λέξεις, φτερούγες

Με σένα πρόσωπο, τρίμορφο, άστρο μου
Απέραντη υφή, λαχτάρα κι άνεμος

Kostis nil - Πέρα 'κει ξενιτεύομαι - Απρίλιος 2018

Μετά Δακρύων!!!

Μετά Δακρύων!!!

Μια θάλασσα μετά δακρύων, θερμά παρακαλώ 

Ταξίδι με λιγοστά υπάρχοντα, δυο μικρούλικα μάτια

Δικό σου όρος, λυγμοί, κύματα μαύρα θανατερά

Κεριά σβησμένα, θάνατος, θάνατος

Γειτονιές γκρεμισμένες, τρισκατάρατη τύχη

Τα υπάρχοντά σου, στο όρος των ελαιών, διαρρηγμένα

Μεγάλη βδομάδα σταύρωση, σταύρωση

Υποφέρεις ψυχή μου, δάκρυ μοναδικό, Ιησού Ναζωραίε!

Kostis nil - Μεγάλη βδομάδα - Απρίλης 2017

Έρως, αναταράσσει καλαμιές

Έρως, αναταράσσει καλαμιές

Απ’ τα βάθη στιγμένη φωνή 

Απ’ τα βάθη αρκούντως ευώδη χείλη

Αρκτόφυλλα ελικούντως χασμώδη

Ρόγες αχόρταγες βυζαίνουν

Ηδονές κατευοδώνουν, νεύσεις

Το πρόσωπο σου, μνήσεις

Ίπταται του ταύρου το κορμί

Εγγαλώηδα κεντρώνονται

Γλυκάνθη και συσμυρίδα διατάσσονται

Αεικίνητη φεγγαράδα αναταράσσει καλαμιές

Kostis nil - Έρως, αναταράσσει καλαμιές - Απρίλιος 2018