Βατόμουρο

 Βατόμουρο

Μισόκλειστα μάτια, αόρατη περπατησιά νόμισμα

Όπου κυνηγιέται η καρδιά μου

Γύρισα παντού!

Όμοια τόσες νύχτες πριν το νέο χρώμα του νερού.

Ίδια φοβισμένη σάρκα, ίδιος ουρανός, η σφύρα

Με την απειλή των πάγων

Πιο σκέρτσο!

Σ’ ένα θαυμαστό - άδεια ματόκλαδα - νου να συλλαβίζει.

βατόμουρο, kostis nil – Δεκέμβριος 2022