Γιατί άλλο να ονειρεύεσαι
Μια της, με ασήμι η σελήνη
Εκείνη θα με δαγκώσει
Όταν ρέω χύνω το αίμα μου.
Και ένας Αύγουστος στερεύει
Θε μου, Θε μου!
Σαν βγεί ξανά η σελήνη
Πλάτη με πλάτη θα κρυφτώ
Και κανείς από εκείνο το φως
Ποτέ μα ποτέ
Δε θα 'χει μάτια να με ξανανταμωση.
αύγουστος, kostis nil - Αύγουστος 2023
Εξαίρετη γραφή. Μνημειώνει τις μικρές ανάσες που μας κυκλώνουν κάθε μέρα Μπράβο !
ΑπάντησηΔιαγραφή{Ένα όνειρο ήταν κι έμεινε στο τελευταίο σκαλοπάτι. Μας χαιρέτησε με την οξεία φωνή, δίχασε τον αέρα ο λόγος του. Με κοίταξε στα μάτια σείοντας την σπαθόβεργα. Είχε σταματήσει το χρόνο για να χαράσσει όπως η μνήμη του. Δεν άφησε να σαπίσει το ξύλο, γιατί απάνω έγραφε μνήμες, όπως κάθε σκαλοπάτι. Ανέβηκε στην κορφή, γιατί πάντα σε κορφή έστεκε, από το σπίτι στ΄αόρι. Έμεινε η εικόνα του, σεβάσμια, δυνατή με τον παλιό της λόγο που μας ανάσταινε όλους. Κι ας μην κατεβεί την σκάλα, ανέβηκε μιαν άλλη, στους ουρανούς} Στον αξέχαστο Θείο Γιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια μαντινάδα : ανε μπατήξεις ομορφιά, στάσου καμάρωσέ την, ανε μπατήξεις αθρωπιά, σκύψε προσκύνησέ την [στον καλόσυνο ξάδελφο Κωστή ή Μυροδοκωστή
ΑπάντησηΔιαγραφή