ΘΥΡΑ ΕΠΤΑ (7)!

επέτειος 91 χρόνια, "αντιολυμπιακός" 

Τραγικό! θεραπεία ουκ, Ολυμπιακός!

*χαρισμένο στο Γιώργο Κεντρωτή

Στη κερκίδα επτά το τύμπανο καλεί

μέσα σε κηλίδες χρωμάτων, βιομάζας

Και πριν με το ζέσταμα

μια αδιάφορη μπάλα περιφέρεται

με κλωτσιές πάνω και κάτω

Με τύμπανο του καλού τυμπανιστή

με διάθεση αλλάζουν μπαλιές

με πόδι του καλού ποδιού

Οι ιαχές εξακολουθούν, βοούν

σείονται

κάνοντας ανεπανάληπτα ζιγκ ζαγκ

συνοδευόμενα από δεκάδες βλέμματα

Και πριν του τυμπάνου

ακούγεται η σάλπιγμα, κύματα να σμίγουν

άλογα δεκάδες να χλιμιντράνε

Η μπάλα μ’ ένα σφύριγμα

κολλάει στη σέντρα, στο κέντρο της γης

και ’κείνο με μια σιωπή συνωμοτεί

εξυψώνεται

Με κραυγές με τύμπανα, πάνω και κάτω

«μέχρι, έλα, έλα,  γαμώτο, γαμώτ…ο!»

και ξάφνου

το φαπ με μια κλωτσιά απογειώνει μες

στα δίχτυα

γκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολ!!!!!!!!!

Σαν καλού ψαρά τα δίχτυα γεύμα

Ααααααααααα, η θύρα επτά, η ρωμαϊκή

Ααααααααααααααα, συσπάσεις του

άγριου θηρίου που όλο βρυχάται

Μα δε θα αργήσει

η μπάλα, η σκύλα τώρα

στου ηττημένου το πόδι κολλάει

«μη βιάζεσαι, μη βιάζεσαι έλα απ’ αριστερά

δε βλέπεις γαμ…»

Την πατάει, με μια προσποίηση, πάνω εκεί

στον αέρα

πάνω απ’ το κέντρο της γης, που πετάει

στο κέντρο πάλι της γης, θα σκάσει

τη θρέψη διάδρομο ψάχνει, να σκάψει

να διαγράψει

Και πουφ, ουφ

ξεφουσκώνει πάνω απ’ τα δοκάρια

«γαμ… την ατυχία μου…».

Η σάλπιγγα γιορτάζει τη νίκη ρυθμικά

«η θύρα επτά, μια ζωή θα νικά…!»

σαν ένα ποτάμι τυρβώδες

λήξη, λήξη, λήξη…

Ξεχύνεται, οεοε! οεοε! οεοε! Οοοο! οεοε!

πλημυρίζει τα τρένα, ο Πειραιάς, πλημυρίζουν

γύρω τους δρόμους, δε θα χορτάσεις, δε θα χορτάσεις

Αραιώνουν, εκεί που πριν δεν έπεφτε κασκόλ

ξεφουσκώνει ένα κύμα, τρυπώνει στα γύρω στενά

φτωχικά σπιτικά, ψάχνει κάτι, ανοίγει και κλείνει

ασύμβατα, τις πταίει; ψυγείο!

σπάσε ένα δυο αυγά και βάλε τηγάνι

«γαμ… την πείνα μου…».

Κάτι ας πούμε γλυκόξινο, μελάτο αλλά, βάλε λίγο πιπέρι

κατ’ επίφαση, εβοσκήθηκε… με θλιμμένη όψη

Μέχρι να πέσει στην κλίνη

σβήσει ένα φως, από τη λάμψη της νίκης 
περάσει μια μέρα, έρθει μια άλλη

κερδίσει πρωτάθλημα, 
βρει εισιτήριο για μεροκάματο

Τανάπαλιν, Σύνδεσμος μια ζωή

περνοδιαβαίνουν τη θύρα επτά (7),

αγκαλιά, πωρωμένοι

Δαγκωμένοι απ’ τα κόκκινα κασκόλ τους

Τραγικό! θεραπεία ουκ, Ολυμπιακός!

kostis nil - Μάρτιος 2016