*Rodos Palace hotel
*καλό breakfast
*entrance/exit, ΠΑΜΕ
Όλα
του Μάρτη κρύα, κι ας ταξίδεψες, δραπέτευσες
Από
ψηλά σαν σε κοιτάζει ο Ατάβυρος ατάραχος
Με
μάτι μισό. Σκληρά
Έτσι
κοιτάζουν τα βουνά σαν πρέπει να φοβηθείς
Κάτι
μπορεί να ξέρει κι ο Ατάβυρος, κρατιέται στα ύψη
Ο
μόνος, καιρός τον καιρό, να μαστιγώνεται
Με
τους βοριάδες του Αιγαίου να πληγιάζουν τις πλάτες του
*
Από
εκείνη την παρτίδα σκάκι που χρόνια παίζει πριν σκάσει
στα
χέρια μας
Φαγώθηκαν
οι στρατιώτες τσάμπα, σε άνυδρη μάχη
Μπλέχτηκαν
σε παγίδες με υλικά ληγμένα, ώσπου ένα
κουβάρι
Είχες
κλειστά τα μάτια και τι έβλεπες, εσύ
στην κορυφή
της
χάρτινης ΓΣΕΕ, πως νόμιζες είναι ένας θρόνος, με τέτοιο θράσος
Έτσι
τον έζησες, έτσι μασκάρεψες, έτσι βεβαιωμένο ψέμα
*
Με
ληγμένα ένσημα, μου είπαν είναι δρόμος που
καίγεσαι
Τι
πιόνι!
είναι
η θέση σου Εργάτη, δίχως σκεπάρνι στη σκακιέρα
Για
σκέψου γιατί το άλογο κουτσό και Συ ξέπεζος από πίστη
Μπροστά
σου έχεις εκείνους που λάθρα σημάδεψαν την ιστορία
Έλεγαν
εδώ και ’κείθεν, ποιος είναι ο εχθρός, ποιος είναι
Χρόνια
λιβάνιζαν, χαρχάλιζες λιβανιστήρι, ιδού οι πατέρες
ιδού
το φαλιμέντο
Για
δες τους, όπως εκείνοι οι μνηστήρες εναλλάσσονται, στο Rodos
Palace
Σήμερα
κιόλας. Στη σάλα του ξενοδοχείου η χορωδία, μπροστά σε πιάνο
χάλκινα
τα κομπολόγια ξεκαρδίζονται
Λάθρα
την ιστορία σημάδεψαν καπνίζοντας το πούρο τους
Δεν
είναι μυστικό, δεν είναι μυστικό οι ίδιοι δεν το κρύβουν
τα
’χουν γραμμένα
*
Συνεπαρσά
μια χούφτα
Κανείς
τους δεν κοίταξε προς τον Ατάβυρο, ρωτήστε τους
Κανείς
τους ποτέ με σεβασμό μιας ιστορίας
Σαν
έπαιρνε ο καθένας μικρόφωνο για χρόνια τσάβιζε, τσάβιζε
Έτσι
τραυλίζουν εν χορώ, σηκώνουν τη γροθιά τους αδιάφορα
κι
έπειτα τους παίρνει το ποτάμι. Σαν κάτι
Σε
κείνο το κατέβασμα, έρχεται μια γλώσσα που παρασέρνει
που
ξέρει να νικά, προφέρει δε χαρίζει
Και
τιμωρός στερώντας τους το ρω
*
Αλλά
που μείναμε. Σε κείνη την παρτίδα από σκάκι, ολόθερμη
Ο
ένας μετά τον άλλον παραδίδουν άσεμνα μετάλλια
Μια
που στο κέντρο στέκει ακόμα βασίλισσα η εξουσία
Ιππότες
μου γλυκά μου πρόσωπα μη με κοιτάτε, πικρόχολα
Και
συ Ιππότη Mανταλάκια μέσα στο κάστρο, με πούρο σβηστό
μια
φωτογραφία σας χρειάζομαι
Σαν
μασκαράδες, έτσι στολίζονται λογής γραφειοκράτες, σαν φρούτα
πάντα
τα φρούτα εποχής, έχουν τις μυρουδιές τους
*
Μα
είμαι σκληρός μου είπε ο Ατάβυρος, είμαι ψηλά
Τα
βλέπω όλα, εγώ, ποτέ δε συγχωρώ
Στη
νέα παρτίδα, παίρνω χρόνο, μια κι έξω, για μια παρτίδα σκάκι
Να
σας κερδίσω, όλους, είναι καιρός! είναι καιρός!
Kostis nil - όλα του Μάρτη κρύα - 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου