σχεδίασμα Α!

Σε βρήκα χώμα, καθώς το πρωί μια ευωδιά τρυφερή από βροχή

Νότισε εκείνη την πλάση, απαλή απ’ τα χρώματα λουλουδιών

Εκείνο το χάδι, διαπέρασε την όποια κατάρα που χρόνια χτικιάζει

Μη με κοιτάς καθώς σε ’κείνο το μπαλκόνι, απ’ εδώ πάνω
Ένας άνεμος περνά την πυρά πάνω απ’ τα κορμιά μας

Τα χείλη τα δικά σου, σαν αντάμωσαν τον έρωτα, μας άγγιξαν

Αψιές μυρουδιές η γης, από κει που ένα άνθος πανέμορφο

Μες τις ευωδιές, εσύ μεθυσμένη μοίρα κι αν ειν’ η γραφή

Η αγάπη μ’ απαλό τ’ άγγιγμα στο ύπνο τον ονειρεμένο

Ω! το κορμί ανατριχιάζει απ’ τα βάθη ενός πελάγους

Στις αμμουδερές παραλίες ο έρωτας, η θάλασσα, η αλμύρα

Αυτό το καλοκαίρι κι αυτό το φεγγάρι προσκέφαλο της άμμου

Που μάτια, μια βροχή, τα κύματα μου, ιστορία, δάκρυα μου

Σε ταξίδι με την Καλυψώ, Ε! Οδυσσέα ανάμεσα στη Σκύλα

Ε! στη Χάρυβδη ανάμεσα

Μαζεμένος στη θλίψη πάντα ήμουνα, μια μόνο διήγηση

Αλυχτάμε σκυλιά, σαν βραδιάζει κι άδεια η νύχτα

Πορέψου και γύρε το κεφάλι για λίγο ίσως ο ύπνος

Την παγωνιά δεν γνώρισες τόσο, μόνο η ζωή μας

Ένα αεράκι που τώρα πληγώνει, ανύποπτο φαίνεται

Απ’ σοκάκια φτωχικά, μοναχικές φιγούρες ακροβατούν

Κολοπατημένα παπούτσια στην έρημη χώρα μου, σόλες

Ας ουρλιάξω για ν' ακουστεί η βουή μέσ’ απ’ τα στήθη μου

Kostis nil - σχεδίασμα πρώτο - φλεβάρη 2017