Διάσημο σώμα

σου χαρίζω ότι μ’ απέμεινε

το σώμα γυμνό

αρχιτεκτονική φύλλων πάνω στα δέντρα

λικνίζονται

τα σχέδια μου, δεκοχτούρες

στη μοναχική πορεία συνεχόμενες μετοικήσεις

νέοι ήχοι διαλαλούν

πραμάτειες μου, δεν έχω άλλο δρόμο

άλλη μιλιά, λέξεις π’ άνομα

Βούτης το γένος των Βουτάδων  

που ορέγονται το πέταγμα

όλα τυχαία, σε τυχαίες στιγμές

στοιχεία της μνήμης, διάσημου σώματος

αυτή η πορεία, αυτή ακολουθώ

νίβαμε παιδάκια το διάσημο σώμα μας

με το νερό

σε ’κείνο το ποτάμι τα πρόσωπά μας

σε ’κείνο το ποτάμι π’ ογκόλιθους κινούσε

Kostis nil - Διάσημο σώμα - Ιούλιος 2018