5.- ΕΠΕ(ΑΙ)ΤΕΙΑΚΟ ΛΟΓΩ ΠΑΣΧΑ

Ως πανεπόπτης του κόσμου γείρε

                 Γλυκόπικρο 

απ' τα Πάθη βλέμμα σου.

Στον δύσμορφο, στον ερημίτη

Λερός, ρακένδυτος, γυμνόπους

              Ctrypto porticys.

Ανώνυμος και σιωπηλός, Κλοσάρ                

Κατάφευγε στο περιτείχισμα

                Πύλη του Αξιού!

Λοιπό καιρό,

Παρέα με αγριοπερίστερα, 

με κουτσουλιές του λιμανιού, 

Χελιδονιών

Χωμένος σε χαρτόκουτες - σακιά και ναύλον.     

 

Κι απόψε ενδεδυμένοι, όλοι, στη χάρη σου

                    Μέγα Σαββάτου!

"θάμα κι αυτό το αποψινό"

κι ο "επαίτης" αυτός μας τύπτει.

Στην έρημη πολυτεχνείου, οικοδεσπότης

                 Μονήρης, πλάνητας!

Παρέα, σα γερασμένοι φίλοι του, οι σκύλοι.

Ως πανεπόπτης, 

   Με έρημη λυπιού, εμού, της πόλης. 

Πέστου ένα γειά, κρυφά,

         Πέστου Χριστός Ανέστη!

Kostis nil - Επε(αι)τειακό λόγω Πάσχα - Απρίλιος 2022