Το φως πια, γύρω, φεγγρίζει Μελάνθη
Πάνω στα χείλη, τη σιγαλή βροχή
Ανύφαντο απλώνει!
Στην περαντζάδα, στην άκρη της συστάδας.
Ωσότου, του φεγγαριού απ' κάτω - χάη
ΑΧ, γλυκό σαν το γλυκόπιοτο να ρέει
Σαν μια νεφέλη!
Μόνη στο ξέσπασμα, κρυφά στις ερημίες.
Μελάνθη, Kostis nil - Aπρ. 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου