Μια δυο καταιγίδες κένταγε η φωνή
Έτρεχαν απ' μέσα,
Γιατί καρδιά μου!
Το τραγούδι σου να είναι πάντα μελαγχολικό.
Είμαι κάπου μακριά αποκρίθηκε η φωνή
Τα χέρια μου μικρά,
Χάνονται στη νύχτα!
Κυνηγιέμαι ως πέρα, στην ώρα μου λιγοστεύω.
θλίψη, kostis nil - Μάιος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου