Πέφτω στο πέλαγος

Πέφτω στο πέλαγος

Έσμιξαν τα λόγια, τι αναβλύζει στο καφενείο

Θε μου μια προσευχή, για τούτα τα μέρη

Ένας ήλιος κρυμμένος, μια θάλασσα ταραγμένη

Χρυσόμαλλο δέρας στα όνειρα μάς φοβερίζει

Εκείνα τα βράχια κρεμασμένα δακτυλίδια

Μεγάλα κύματα, στο κατόπι γουλιάζουν

Έλα αετέ της Πίνδου σ’ απόκρημνες ουρές

Εκεί που ανεμοσβουρίζουν,πληγές ξεχασμένων ηρώων

Κι ας μια φορά πετάξω, μια φορά δίχως πίκρα

Άσε με σου λέω, ψηλά να πάω, πιο απ' τα φτερά σου

Μόνο θα σου πω, αν δε με ξέρεις, πέφτω στο πέλαγος

Kostis nil – Πέφτω στο πέλαγος – Γενάρης 2018