Για μια τσικουδιά στην Ελεύθερνα!

 

Έστωσαν από μορφή και περίσσια χάρη!
Απ’ τη σκόνη και έναν ήλιο πίσω απ’ τα βουνά,
Απ’ το σταφύλι που ρούφηξε το φως του Αυγούστου,
μερικές στιγμές, νήματα του αόρατου φάσματος.
Του ήλιου οι σταγόνες:
στα ποτηράκια ντοντίνια,- νέκταρ
απογέμισαν με ρακί!
Όταν βρέχει και τανάπαλι ένας ήλιος φωτίζει,
εναλλάσσεται ένα σεντόνι που ο νοτιάς χαιρετά!
Φθινόπωρο φευ, και το καζάνι στη πυρά --
Για μια τσικουδιά: στα χείλη του Υπερίωνα!
Η ετυμολογία των βοσκών, με το βουργιάλι στην καθέ!
Η γλώσσα που έδεσε: τσαμπιά με ρόγες, φουργιάρικα --
Συνεπαρσά  κλεμμένα έγγαλα!
περιπλάνηση μέχρι πάνω στου Μαύρου.
Με τη μυστηριακή και αόρατη διάπλαση:
ευλογία του ατμού στο καζάνι,
ευλογία της πρωτόρακης!
Μυσταγωγία της αρχέγονης φυλής, γύρω απ’ τη χόβολη!
 
Αχνίζει και χορεύει ο ατμός, και ρέει η φωτιά!
η κορφή του Ψηλορείτη, απεικονίζει της αιώνιες βουλές της!
Αισθάνομαι ένα πυρετό που με εβιά, ανακατεύει,
Χδέρνει με φωτιές το λαρύγγι!
Το βραχύ χρόνο μιας παρουσίας,- γένεσης!
τα Μετόχια μεσουρανούν!
Τα μυστικά περάσματα,- δρόμολες!
Νικολουδάκια, Τζανιδάκια, Τζιλίγκάκια, Τσικουδάκια, Ξεξάκια,
Πετρακάκια, Κατσαμάκια, Κανακάκια Δροσάκια, Μαρκαντωνάκια!
Άδηλος χρόνος με κατσίγαρο να ρέει, κάτω στις Κολιακές,
Τηγανίτες στη ζάχαρη, παραμύθι στο χρόνο: αλειμμένος με μέλι!
 
Kostis nil- Για μια τσικουδιά στην Ελεύθερνα - Σεπτέμβριος 2020