ΑΣΙΓΑΣΤΗ ΜΠΑΝΤΑ

Χάιδευε το φως και μια νότα 

Όπως πουλί από φύλλο σε φύλλο

Έπειτα διαμάντια κοφτερά μάτωναν 

Και φορτωμένο ένα καράβι --

Πλάγια βουτηγμένο

Τότε είναι αλήθεια που ήχοι

Και φτεροκόπημα

Όπως το παλιό λέγεται νέο

Και τύμπανο από εκείνα τα χέρια

Βροντουσαν επίμονα.

Δεν άκουγα πριχου ήχος με δώσει

Και ήχος σιωπήσει

Και μαζί της νοσταλγίας όσο ψηλά τα γκρεμνά 

Το πρόσωπο εκείνο σαν και δικό μου

Και χαρά έχει και δάχτυλα σαν είχε

Και φως σφιχταγκαλιαζαν

Και μια γραμμή φορές έσκυβε --

Στων ψυχών το απώηλιο φως.

Εσύ γυμνό στήθος μου εδώ στην αυλή

Κατά πώς θεόρατο και νάνος

Η μπάντα έπαιζε και τα πουλιά έπιναν νερό.

ασίγαστη μπάντα, kostis nil - Ιούλιος 2023