ΣΑΝ ΤΡΕΝΟ

Δε θα μείνει η φωτιά, το νερό

η βροχή

δε θα μείνει μια σταγόνα και το ξέρετε

δε θα μείνω εγώ κι είναι σκληρό

δε θα μείνεις εσύ κι είναι θλιβερό.

Ένα παραμύθι να γεύεσαι

γκόμενα δεν είναι για σένα

φίλε, δεν είναι για σένα.

Εννοώ

μια απίθανη εικόνα σηκώνει σύννεφα

αφήνοντας ανοιχτά τα στόματα

μας.

Το παραμύθι γεύομαι

ακουμπώ τις βλεφαρίδες στο πάτωμα

το φως στοιβάζει ολόκληρη την κάμαρη μου.

Μη με ρωτάτε δεν έχω άλλα υποκείμενα

και στη μασχάλη μου

δεν χωράνε δυο πεπόνια.

Σηκώνω το τηλέφωνο

κι απορώ πως

οι φλέβες μου σηκώνουν τόσο αίμα.

Πάντως, εγώ

ο τοσοδούλης του παραμυθιού

γεύομαι την ηλιθιότητα

απλώνω τα χέρια

σε σχήμα μεγάλου σταυρού,

αγαπώ τη γη

εννοώ, πως καρτερώ.


kostis nil