Κυκλάμινα

Τα μάτια ανύποπτα, Ω, βαρύ το καταχείμωνο
Στο τζάμι υδροβιώνουν στάλες που έπειτα
ρου, με εικονογραφήσεις κατηφορίζουν,
απομακρύνονται σέρνοντας τα μακριά παλτά τους.
 
Τα νέφη σκέπασαν τις διαφάνειες του δρόμου
Εδώ στου σκοτεινού δάσους τη βοή,
Ακίνητο χέρι, αλύγιστο, σέρνεις την ματιά σου
Δειλά πυκνές βελόνες των πεύκων, αναμερίζεις.
 
Ώσπου η μέρα αργά - κυλά το απόγευμά της,
παιδιά είμαστε σε κείνη τη φωτογράφηση
χοροπηδάμε και κάπου κάπου ξεγλιστράμε
φρουπ, ψηλά, στις λεπτές φιλιώσεις των χαρουπιών.
 
Και άνεμος έσπρωχνε το ακατάληπτο χρώμα του
Σπόρος έτρεφε τη γη από μια αγρύπνια,
Και πλάι πολύχρωμα κυκλάμινα - πολύχρωμα
Μόνα τους απ' τα κάθετα φτερά ποτιζόντουσαν.
 
Kostis nil - Κυκλάμινα - Φεβρουάριος 2022