ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΜΑ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Οι Αυτοκρατορίες έγιναν σκόνη,

μα κανείς δεν το πίστεψε όταν ήρθε το τέλος.

Χρόνια πέρασαν κι εκείνος ψηλά σ’ ένα μπαλκόνι

αναθυμάται χρονολογίες,

μετρούσε τα χρόνια κι ονειρευόταν αυτοκρατορίες.

Στο γύρισμα μιας εποχής κανείς δεν θυμάται τα πίσω,

Εκείνα τα σπαθιά, τα τραγούδια, τις μάχες,

εκείνων που για τον Αυτοκράτορα σκοτώθηκαν.

Έπεσαν τιμώμενοι κι η βία πέρασε σε κίτρινες σελίδες.

Ο Αυτοκράτορας του βορρά σήκωσε το βλέμμα

όπως θα σήκωνε ένα σπαθί.

Σήκωσε το βλέμμα κι από ’κείνο το μαχαίρι·

το έμπηξε βαθιά μες την καρδιά,

κι αίμα τινάχτηκε φρικαλέα.

Στο ξέφωτο αναδιπλώνεται ξανά η ιστορία,

πέπλος σκεπάζει και τρόμος.

Νέος πόλεμος!

Αργά και σταθερά το νέο έγκλημα,

γίνεται πάλι το σπαθί φωτιά και καίει τις σάρκες·

αμέτρητα κεφάλια διασπαρμένα,

σιδερένιοι σταυροί μπηγμένοι βαθιά στο χώμα.

Ομνύω συνέχειες παγκοσμίων πολέμων,

νεκρούς σε χαντάκια.

Όψιμους στρατιώτες σε βάλτους λασπωμένοι.

(Απεστάλησαν ως συνήθως τα φέρετρα σε οικείους...)

Ο νέος Αυτοκράτορας του πολέμου

από βορρά ιππεύει,

παίρνοντας κεφάλι απ' τους ομότεχνους της Δύσης.

Kostis nil - Αιματοκύλισμα της Ιστορίας - Μάρτιος 2022