ΚΗΠΟΣ

 

Επιπνέουν οι σφαίρες, οι βόμβες

τάχυναν το βήμα μου.

Αχ, να μπορούσε το στόμα,

Αργά ή γρήγορα ο σιωπηλός μας σταθμός

               Οι άδειοι δρόμοι.

 

Στη δική μας γλώσσα ξεφυλλίζω,

πρώτη μου φορά.

Από έρωτα και δροσιά, από φωτιά

από μίσος.          

Στη πρώτη σελίδα, σ' ένα φύλλο χαρτί,

             Ψελλή νοημοσύνη!

εκατόμβη νεκρών. Κήπος.

 

Kostis nil - Κήπος - Μάρτιος 2022