Σκληρός ο άνεμος ματώνει το στήθος
Κάποια ώρα εκεί στο σούρουπο,
απέραντη πεδιάδα.
Κάθε πέτρα, κάθε πουλί, κάθε κλαδί
κόβεται στη ρίζα!
Σε φέρετρο του Κιέβου κοιμάται ο ήρωάς μου,
καίγεται μαζί του μια λαμπάδα.
Μια Μόσχα πιο πέρα, μια Ουάσιγκτον
Το φονικό ατσάλι θα επιστρέψει
στο σπίτι του!
Σιωπηρό σαν εκείνο το ρολόι,
όμοιο με λαμπάδα.
Μαύρος και σκοτεινός ο άνεμός του θα αντηχεί,
Στάχτες.
kostis nil - Στάχτες - Μάρτιος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου