ΜΟΥΡΜΟΥΡΟ

 

Ο ουρανός σήμερα γέμισε με την απουσία του

Διάλογος με τ’ άψυχα φύλλα των δέντρων

Μικρά δαφνόφυλλα σαν έτοιμα για στεφάνι

Μόνο αγέρισμα ελαφρύ, άτολμα παραχαϊδεύει. 

Είναι ο ένθεος οικιστής ξεσκίζει την ύπαρξή μου

Τα αργυρά κύματα των πουλιών στο πέρασμα

Ήχοι που σβήνουν ή απλά μονολογούνε

Μάτια βαθύκρημνα που ανήσυχα μ’ αναζητούν.

Ααα φορές μια όχθη κουβαλά τη γέννησή της 

Έτσι που όταν ξημερώνει μέρα τη μέρα

Γλυκά και μπερδεμένη γέρνει η παρόρμησή της

Μιλάει φορές παρασύροντας τη ρώμη μου.

Το φως απαλά, μακριά, βγάζει τη γλώσσα του

Μια ανάσα κατσάρωσε τα νερά στο ποτάμι

Μια παύση κι ένα βλέμμα μοναδικό

Άπειρα φτερά με το ψιχαλιστό μούρμουρό τους.

μούρμουρο, kostis nil – Ιανουάριος 2023

ΑΒΥΣΣΟΣ

 

Δεν θα σβήσει ένα κύμα χτυπώντας στην ακτή

Ωσάν τ’ άστρο της αυγής, άλλο, σαν πέφτει

Παρά μονάχα σαν πλήρωση απ’ τα πράγματα

Σάμπως οι γλώσσες των εικόνων να μαγεύουν.

Ξάγρυπνος απ’ αστέρια, θάλασσα, ασημόφεγγο

Μπορεί ωστόσο εκείνη η φωνή της μέθης

Η ωκεάνια άβυσσος των αντιλάλων μέσα μου

Μέσα το βλέμμα διαλύουν τ’ ανείπωτο εγώ μου.

Έτσι μπλεγμένος - νήματα βαθύτερης απουσίας

Έχω αρκετό χρόνο μπροστά να μεγαλώσω

Σαν μια εντολή που είναι αλήθεια ασύμφορη

Πολύ γοργά ο δίγλωσσος θρήνος σαν ερμηνεύει.

Α, απ’ την απελπισία, απ’ το λάθος δρόμο

Μονόφθαλμε σύντροφε δύσμοιρε

Τίποτα δεν απομένει παρά γαλήνη στο θάνατο

Σαν άβαρο κορμί μιας τελευταίας βροχής το σάβανο.

 άβυσσος, kostis nil – Ιανουάριος 2023

Πίνακας Στέφανου Χανδέλη

ΕΝΑΤΗ

 

Η ημέρα αρχίζει με τ’ άγγισμα της συμφωνίας

Επιφάνεια αν φτάσει κανείς στα όριά της

Μπρος στην πλατεία αιώνιας καρποφορίας

Διάπλατα γνώριμες φιγούρες τ’ ακούσματά τους.

Νότες, φράσεις, χρώματα, πυροτεχνήματα

Βιολιά που εδώ σκάνε στο φως της μέρας

Καθρεφτίσματα μιας απέριττης βροχής

Ωρίμανση μιας φραουλιάς μες στον καθρέπτη.

Κι ανοίγοντας η αρπάγη των μικρών ερώτων

Τα πλήκτρα τρελαίνονται στου δωματίου

Αόρατα εμπρός, αόρατα μπρος στο άπειρο

Υδρίες μου, ατρέμητα φύλλα και πορσελάνες.

Τίποτα, παρά, των ηφαιστείων όρθια καπνιά

Πάνω εκεί στο πέρασμα μιας νέας τύρφης

Κάτω εδώ υπό το βάρος ετοιμόρροπων σπιτιών

Εσύ πια ενάτη συμφωνία αετονύχικη στο χρόνο.

Εχόρευαν φτεροκοπώντας, βόμβιζαν πλάσματα

Επίφαση ζωής-θανάτου με μακριές πλεξούδες

Αείρροη φλέβα καταμεσήμερο να ξεγελάει

Μια θάλασσα με τους μαλαματένιους μίσχους. 

Κομμάτι άδειου καλουπιού μ’ άμετρο βάθος

Σαν η ψυχή μου αρνείται την απειλή

Στο σύνορο της αχρονίας μόνο η καρδιά μου ηχεί

Αστείρευτη κόλαση του έρωτος φευ μιας συμφωνίας.

ενάτη, kostis nil – Ιανουάριος 2023

ΕΡΩΔΙΟΙ

 

Κλειστό απ’ το θαυμασμό έμοιαζες κύμα

Και το τραχύ σκοτάδι, λύχνε άναψε φως

Όαση που διατρέχεις λουλουδένια δάση

Τα πέταλα τ’ ανυπεράσπιστου ερωδιού.

Ψηλά τα δώρα, τρυπάει γύρους η σπείρα

Τρυπάνια τεμαχίζοντας φωνές πουλιών

Πρόσωπο το πρωινό μιας αγάπης μηνούνε

Αυτή η στροφή στο ποτάμι αποτυπώθηκε.

Ώσπου τα χέρια μου άνοιξαν φτερούγες

Φιλιά που μαζί τους ξορίστηκαν πουλιά

Φύγαν απ’ το γλαυκό της γειτονιάς ουρανό

Ευωδιαστά εγύρεψαν των τάφων κρασί.

Κι οι δρόμοι πίσω-μπροστά ως δάκρυα

Σεντούκια όπου φυλάγονται θησαυροί

Λάμπουν ως λάμπει, κυλάει ως κυλάνε

Ρυθμικές πνοές χρόνων εκσκάλιζαν πέτρες.

Άλλο πια ρόδι τινάζεις πίσω τον κάθε ανθό

Άνεμος πάλι νεροδεμένος επιδαψιλεύει

Χτυπάει απ’ όπου, θεόρατοι μαντρότοιχοι

Πληγές χτυπάει, χείλη, ράχες των ερωδιών.

ερωδιοί, kostis nil – Ιανουάριος 2023

ΑΣΤΕΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ

Περίμενα μες στη νύχτα βροχή μισού αιώνα

Κοιτάζοντας ολόγυρα σκιές της σκόνης 

Άρχισα να φοβάμαι με μόνη σκέψη 

Τα μάτια μου εκείνα - διάπλατα τα σκοτεινά

Κατέγραψα νοερά ό,τι η άσφαλτος

Ό,τι μυρίζομαι από πετρέλαιο αίμα

Ό,τι τρεμίζει απ’ τα χείλη του πεθαμένου βασιλιά

Ό,τι απ’ το αίμα του ουρανού τρυπάει

Το άγαλμά του στην πλατεία σφαδάζει, τ’ άλογο

Το αίμα της νέας σελήνης, ο άστεγος βασιλέας.

άστεγος βασιλέας, kostis nil - Ιανουάριος 2023

ΦΡΑΣΕΙΣ

Η σύντομη εξέλιξη της έμπνευσης χαράζει

Έντρομος, φριχτός

                        Αράχνη!

Τριβελίζει η προσδοκία, σάμπως φράσεις.

Αυτού του είδους οι μεταμορφώσεις

Δυο ανόμοιες ανάσες

                  Θεία συνδρομή!

Συμμάζεψα το χειρόγραφο μου ανέκκλητος.

φράσεις, kostis nil – Ιανουάριος 2023

Δοκιμή σε χρόνο dt

 

Διαισθάνομαι το χρόνο και το βαθύ σκοτάδι

Τα πράγματα από, έως… με την κόψη

Τα δέντρα και τον ουρανό

Τις γραμμές του ορίζοντα με τις κανάτες το νερό

Τα τρίγωνα και τους ρόμβους

Το κίτρινο από τα χρώματα

Το μπλε - μη ξεχάσω - τις θάλασσες

Και μιας μαργαρίτας τον μαρασμό

Το θάνατο που υπόσχεται τον αιώνιο λαβύρινθο

Τον τερατώδη κάτοικο που ξορκίζει όλα τα δεινά

Διαισθάνομαι το χρόνο που γυρίζει τη σιδερένια τροχαλία ---

Την αγκαλιά της μέρας μου.

δοκιμή σε χρόνο dt, kostis nil – 31 Δεκεμβρίου 2022

ΑΜΜΟΣ

 

Ανταλλάσσοντας μια θύελλα του χειμώνα

Απαρηγόρητα

                  Ψίχουλα πουλιών!

Σκορπίζουν κάτω αθόρυβα τα σπλάχνα τους.

Πιο μεσοπέλαγα ένα καράβι λιτό ελίσσεται

Αγέννητο δάσος 

                       Άμμος!

Μηλιές κερασιές μετεωρίζονται στο κύμα.

άμμος, kostis nil - Δεκέμβριος 2022