ΑΒΥΣΣΟΣ

 

Δεν θα σβήσει ένα κύμα χτυπώντας στην ακτή

Ωσάν τ’ άστρο της αυγής, άλλο, σαν πέφτει

Παρά μονάχα σαν πλήρωση απ’ τα πράγματα

Σάμπως οι γλώσσες των εικόνων να μαγεύουν.

Ξάγρυπνος απ’ αστέρια, θάλασσα, ασημόφεγγο

Μπορεί ωστόσο εκείνη η φωνή της μέθης

Η ωκεάνια άβυσσος των αντιλάλων μέσα μου

Μέσα το βλέμμα διαλύουν τ’ ανείπωτο εγώ μου.

Έτσι μπλεγμένος - νήματα βαθύτερης απουσίας

Έχω αρκετό χρόνο μπροστά να μεγαλώσω

Σαν μια εντολή που είναι αλήθεια ασύμφορη

Πολύ γοργά ο δίγλωσσος θρήνος σαν ερμηνεύει.

Α, απ’ την απελπισία, απ’ το λάθος δρόμο

Μονόφθαλμε σύντροφε δύσμοιρε

Τίποτα δεν απομένει παρά γαλήνη στο θάνατο

Σαν άβαρο κορμί μιας τελευταίας βροχής το σάβανο.

 άβυσσος, kostis nil – Ιανουάριος 2023

Πίνακας Στέφανου Χανδέλη