Η μνήμη ευνόησε με τη μεγάλη κοιλιά της
Τραγούδησέ με ξανά σταγόνα
Ωκεανός
Φυλλώματα καραβιών μες τα κύματα
Μέρα όπου η επικείμενη τέφρα
Η πανδαισία του μεσημεριού.
Σαν τελευταία στιγμή μιας πολύβουης γιορτής
Ανυπερθέτως ορχήστρες
Ωδικά πουλιά βουτάνε στα ουράνια
Στα δαχτυλίδια ο υπέροχος θάνατός τους.
Κι άμμος ταξιδεύει στον πυρετό των πραγμάτων
Τα πουλιά ανασκαλεύουν
Ύδωρ κι αέρας στην ακτογραμμή
Πυρ
Το ποίημα μυροφόρο!
Ένας υπαινιγμός με τ’ άκοπα φορέματα
Μια στιγμή με το χρυσοϋφαντο έρωτά της.
ωκεανός, kostis nil - Απρίλιος 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου