ΓΛΩΣΣΑ

 

Ύστερη γλώσσα αυτή και μόνη κάθε

                                          Αιωρείται

Κλείνει μέσα της τ’ ανθρώπινο ρόδι

Χρυσαφένιο ώσπου

Τελευταία αράδα ομοιάζει    

                                        Η γέννησή της

                    

Πράγματι ήσυχα κοιμόνται τα νερά

                                                   

Και αντιφέγγουν φορές σε στόματα

Ολοένα Θραύσματα

Απόκλιση παράλληλων κύκλων

Των πουλιών μύτες πάνω στις στέγες

                                               

Εσένα μου άνθος με ψηλά τείχη

Χαρίζεσαι στους απόκρημνους γκρεμούς

Ευλογημένο το στόμα ή μόλις γεννήθηκα    

                         Αν πράγματι είναι έτσι 

Ή ήταν πάντα η γέννησή μου.

γλώσσα, kostis nil – Μάιος 2023