ΝΕΚΡΟΠΟΛιΣ

ΝΕΚΡΟΠΟΛιΣ

Μια πόλη με αριθμό, άγνωστη κατοίκων

Έχει κερκόπορτα κι όποιος διαβεί

Διαλέγετε σίγουρα πρώτοι εσείς

Μια πόλη άγνωστη, ακούσιο φάντασμα

T’ άλογα της έσερναν (κάποτε), κάρα στους παράδρομους

Μια πόλη δίχως μνήμη, άλογη, με ήχους

Που μόνο ένα βιβλίο μπορεί να κρύψει

Σας λέω πέθαναν όλοι ή στην είσοδο απ’ την κερκόπορτα

Εσείς πρώτοι διαβήκατε, κι από ’κει

Αγάλματα από εξόρυξη λευκών μαρμάρων

Όλες οι σχέσεις, οι κεφαλές και τα κομμένα χέρια

Με πέντε χιλιάδες εξακόσια ογδόντα εννιά κατοίκους

Αιώνες πριν, ή ας πούμε σαν τώρα

Τώρα μες τη σκόνη, αέρινες μορφές

Μέσα ’κει χιλιετηρίδες

Όλος ο πληθυσμό μπροστά απ’ τη καύση

Ή πριν ο εχθρός χτυπήσει τα πρώτα τείχη

Υπάρχουν μου είπαν κι άλλες πολιτείες

Όπως άλλοι γονείς, με χρονολογίες κρυφές

Σαν κρυφές σελίδες συγγραφέων

Που το φως της μέρας, δε θα δει ποτέ

Κι ακούγεται βόμβος για δόξες, για έρωτες

Όπως γι' αγάπες που δε θα συνταιριάξουν ποτέ

Kostis nil - Νεκρόπολις - Απρίλιος 2006