αρχαίο βέλος φαρμακερό

μέσα στη πηχτή νύχτα, νυχτοπούλι τρομαγμένο

ξεμάκρυνε όπως το βλέμμα, το μακρύ, πού γυρισμός

χάθηκε, πέρα, στη νύχτα την τόσο αργή, τη σκοτεινή

στο ίδιο πέρασμα, ακλούθησαν, στιγμές τρομαγμένες

αόρατη σφαίρα περίβλεπτη, καθώς πετάς στο πουθενά

σημάδι τ’ όνομα μου, πήρες απόφαση να με μετρήσεις

στους ίδιους τόπους, στη γη την καρπερή που τόσο υπομένει

φορώντας μάσκα, η ιστορία, κρύβει το πρόσωπό της

έχει ονόματα εκείνων που τρόμαξαν, κι εκείνων, που

τυχαίο τ’ άκουσμά σου, παίγνιο, στα χείλη του ρήτορα Κικέρωνα

ομολογώ δύο τόξα τέντωσαν σταυρωτά τα βέλη τους, σφύριξαν

κρύα και παγωμένη, στον αέρα, αποκρυστάλλωσε η προσωπίδα

άγνωστη, αγνώστων, αργά βαριανασαίνει, μετράει το βάδισμά της

χωρίς προειδοποίηση η φαρέτρα, με τα φαρμακερά βέλη, στο στόχο

αίμα σου έσταξε, όσο, στα χείλη που με χαρά θα τραγουδούν, Μνείες

εκείνες παραμονεύουν, τρελαμένες μισοθεές πίνουν το αίμα

αόρατες, ορατά χοροπηδούν, πάνω στην σκηνή, εκεί που 
μάχη, τη μάχη, αρχαίο βέλος φαρμακερό, σημαδεύει πίσω απ' τις κουίντες

Kostis nil - αρχαίο βέλος φαρμακερό - Νοέμβριος 2018