Φλεγόμενος πίνακας

Σε ’κείνη την έκθεση, πίνακας που λαμπυρίζει

Με λάδι η ζωγραφιά, βούτηξες το πινέλο ανέφελα

Κίνησε μια μουτζούρα πάνω, κάτω

Μαύρη γραμμή, κοντράστ στα φωτεινά χρώματα

Παράστασή μου, με λίγο καπέλο, γιατί τα τόσα μαλλιά

Να και το γιοφύρι, δεν μέτρησες, πέντε περίπου τα βήματα

Δεν έχεις πάρει απόφαση προς τα πού, πηγαίνεις

Δεν έχω πάρει απόφαση αν, θα περάσω απ' το γιοφύρι

Ο πίνακας γεννήθηκε, πράγματι πολλά τα χρώματα

Κάτι σαν κήπους, λουλούδια που έχουν πάρει φωτιά

Έχει πολλά χρώματα ο πίνακας, τον ονόμασα φλεγόμενο

Με ’κείνη την μορφή, θάλεγες, «καθεύδει υπό μανδραγόρα»

Ή σαν πιτσιλιά από κατούρημα κοτσιφού

Πάντως ντυμένος στα μαύρα

Δεν φαίνεται βαρυχειμωνιά, μα είμαι βαριά ντυμένος

Φαίνεται το γιοφύρι, μα κάτω ούτε της άνοιξης νερά

Ακόμα και το βήμα του, τόσο καλά κρυμμένο ή τόσο ασήμαντο

Κάθομαι κοιτάζω τα βήματα μου, ξανά δεν μέτρησα

Θυμήθηκα μα πως, γιατί, δεν χιόνισε σχεδόν ποτέ

Θυμήθηκα πως κάποια φορά μπορεί και κάποια δάκρυα

Αυτή η μικρή ζωγράφος, πανούργα, θα τα ’πνιξε με χρώμα

Είχα και μια άλλη απορία, κι έτρεξα να βρω εκείνο το κορίτσι

Μου είπαν, πως χάθηκε φλεγόμενη, πηδώντας το γιοφύρι

Kostis nil - φλεγόμενος πίνακας - Νοέμβριος 2018