Αφόρετα μπλουζ μιας αγάπης

 

Πάντα αργείς, πάντα ασυγχώρητα αργείς να έρθεις αγάπη μου
Και εγώ στον ερχομό σου, πάντα περιμένω την αγάπη
Μωρό, σαν μωρό, ο χορός, αφόρητα περιμένω τα φιλιά του,
 
Μια ο καιρός, πικρά περιβρέχει, τις ανθισμένες αμυγδαλιές
Και τραγούδι σαν αργώ, τραγουδεί ψιθυριστά στο μωρό του,
Σαν το τραγούδι, χρυσό σκουλαρίκι, απ' τα χείλη μωρό μου,
 
Τα μπλούζ της αγάπης, τα μπλουζ της καρδιά σιγοτραγουδούν
Στροφές μες τα σεντόνια, τριαντάφυλλα να σώνονται
Σαν τ' άρωμα ανάφτει, διασκορπά, στ' απείρανθο κορμί σου,
 
Α, πόσο να 'ξερες, τι μυστικά, τι πυρ, να 'ξερες απαλές δονήσεις
Έλα πίσω, έλα έλα, της αγάπη το ξίφος να πάρεις από μένα
Απίστευτα γύρω απ' τη λιγνή μέση, γύρος ο χορός ξετρελαίνει,
 
Με τ' αληθινό πρόσωπό πρόσωπο, μάτια είναι τα μάτια μου
Τα τραγούδια απ' τα χείλη αχόρταγο φαρμάκι να στάζει,
Μωρό μου να χορέψω θέλω, ως καρτερώ φιλιά, αυτό μόνο θέλω,
 
Μακριά ο δρόμος, μακριά, μυστικός, αλύγιστος μωρό μου
Με πόνους ο έρωτας, σαν πονάνε κατάσαρκα οι ελπίδες
Στέκεις έξω απ' το παραθύρι, σκέψεις που άνεμος στροβιλίζει,
 
Μμμ απέριττη η ομορφιά, τα καρφιτσωμένα στο πλάι μαλλιά σου,
Θάνατος λούζει, το μαβί του απέναντι ουρανού, σαν με λούζει
Γιατί, μα γιατί αθετείς, γιατί θεέ μου αθετείς, άλλο δεν παρακαλείς,
 
Θα λιώνω τα βλέπω, θα τρέχουν δάκρυα λησμονιάς, κάθε μου
Θα κείτομαι μερόνυχτα, δεν θα σηκώνομαι να κυνηγό στα δάση,
Θα λιώνω, απέραντος, φαρδύς, τα βλέπω στις ξόβεργές μου,
 
Και θα 'μαι με λύπες, θα 'μαι να λυπάμαι το κορμί μου τ' απέριττο,
Σκέψου πως το κορμί καταντάει να χάνει την ενόραση του
Ναι 'μαι, εγώ, ποιος θα πει, ποιος θα τολμήσει να πει, ήταν άλλος,
 
Ωσότου τρυφερά θα με λούζεις, μιας εκεί, ένα γύρω, κόσμος όλος
Κοροϊδεύει τα βλέπω, δεν ακούω, δεν τρώω τα άθλια βράδια μου
Δεν θα κοιμάμαι, βαριά απερίφραστα μόνο, βογκώ σαν θα κοιμάμαι,
 
Βογκώ μάτια μου, για εκείνο το χορό, το χέρι γύρω απ' τη μέση σου
Χωρίς να σκέφτομαι για το δικό σου γυμνό, το γλυπτό να πλαγιάσω
Ξέφρενος θα αντισταθώ στο φιλήδονο κορμί, για να σωθώ, ξέφρενος,
 
Και τρέμω, περίεργη χαρά, τρέμω σαν όλα τα φανταχτερά, ολόγυρα
Ρούχα σαν γδυθώ, στο όνειρο, μόνο αναπάντεχο, όνειρο θα σβήνει
Θα λιώνω πάνω στο δικό σου κορμί, της αγάπης γλυκό, λάμπων κορμί,
 
Είναι αυτό που προτιμά να λιώνει, μ' άπειρες μετάνοιες θυμωμένο
Μετάνοιες με πόνους, που μόνο ένα πονεμένο μου φτάνει τραγούδι,
Χάδι απ' το χέρι, μονότονα τρέχει, της σάρκας του σέρνει την καύτρα,
 
Ω μωρό μου μωρό μου μόνο ένα χορό, στα ύστερα, κι ας πεθάνω!
 
Δώσε μου ακόμα, το χάδι, δώσε μου, πνίξε με στα φιλιά σου
Δώσε μου ακόμα, μόνο το φιλί, δώσε μου από σένα, φιλιά
Δώσε μου ακόμα, μόνο την αγκαλιά, δώσε μου από εσένα, εσένα,
 
Κι ύστερα σαν τον αστεριών την θεία χάρη να αποσβήσω,
Ύστερα σαν τον ανθό καλού κακού να κυλώ στο μαράζι,
Δώσε μου, δώσε μου άνθος, ότι απέμεινε άνθος, δώσ' μου,
 
Άγγιξέ με μωρό μου, μόνο με χορό, τον αέρινο λεπτό χορό σου,
Και θα με πάντα δίπλα και δεν θα χαθώ ποτέ ξαφνικά,
Θε, των αναμνήσεων, μια, πολύ κοντά σαν θεία λάμψη, θα λάμπω,
 
Θε, θα λες, μια, αυτή ήταν η πιο μεγάλη αγάπη, η αγάπη μας
Αυτή θα λες τεράστια κύματα που δεν θα ματαδώ, κατακλύζουν
Δεν θα ματαδώ τέτοια παράφορη αγάπη, μέσα στις αμαρτίας μου,
 
Μια αγκαλιά, σαν χυτό, μέταλλο άυλο, ποτάμι άδοξα να κυλάει
Ποτέ, μα ποτέ, μην ρθει για με, βροχή για να κάψει ολοζώντανο
Κι ωσότου σε μια αγκάλη ολόζεστη, αργά η ζωή ας μαραθεί,
 
Και σαν πουλί η αγάπη, έφυγε, για τόσα, όσα, έχουν λιγωθεί
Και μαράθηκαν φύλλα, φύλλα χρύσα, τ' απρόσμενου κήπου,
Κι όλα στο πουθενά, μιας αγάπης στο φανταχτερό ξημέρωμα της,
 
Μια που αύριο γοργα γοργα πάλι αργά ξημερώνει αργά η μέρα
Μια που ρόδα πάλι σ' αγάπες μοναχικά δώρα θ' αγγίζουν
Και βάσανα μιας ανάμνησης σαν τραγουδεί, νερό το τραγούδι,
 
Πάντα αργείς, πάντα ασυγχώρητα αργείς να έρθεις αγάπη μου
Και εγώ στον ερχομό σου, πάντα περιμένω την αγάπη
Μωρό, σαν μωρό, ο χορός του, αφόρητα περιμένω τα φιλιά του.
 
Kostis nil - Αφόρετα μπλουζ μιας αγάπης - Ιούνιος 2021