ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ

ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ

*στα πέρατα του κόσμου, απανταχού

Ελληνίδες/Έλληνες/Ελληνόπουλα!

Θάμπωσες με το φόρεμα σου, αρχέγονη φύση

Εδώ κι εκείθε, γέμισες πεταλούδες

Μ’ έκλειψη, η θλιμμένη κίνηση τ’ ανέμου

Κι ας πεταλούδες τσούρμο στο πέταγμά τους

Φρουπ, μια μόνο μέρα, μια μόνο μέρα, η γιορτή σου

Ζωγραφίζεται το πέρασμα, αυτό λαχταρούσα

Θαμπώνουν οι λέξεις σαν παραβγαίνουν στο φως

Ξυπόλητη περπατούσε πάντα η ψυχή

και πονεμένη

Μα σήμερα γιορτάζεις, είναι η μέρα σου

Με την άνοιξη των μπουμπουκιών, ό,τι να ’ναι

Των ανθέων ο κάμπος, κόκκινες οι παπαρούνες

Μια λέξη κεντάω, μια λέξη γητεύω

Λουλούδι να βγει απ’ τα χείλη σου, μέλι

Πρωτόλεια φέτος η άνοιξη γεννά, δε λογιάζει

Το γάλα της μάνας μια λέξη, νανούρισμα

Μέλισσα μου, απ’ άνθος, σ’ άνθος λογοκοπάς

Πιο τραγούδι, πιο ψαλμός, αλληλούια, αλληλούια!

Μοιράστηκες τα τόσα μυστικά, τραγούδι μου

Με χάδι γεννιέσαι, με χάδι ταξιδεύεις στα ξένα

Πίσω κρέμασα την οργή μου, μπροστά απ' κάθε οργή

Πηλός με ματώνει, ντοπιολαλιά με πλάθει

Διάφανα νερά πλέκουν, άνθη στην γιορτή σου

Kostis nil - Γενέθλια ποίησης -  21 Μαρτίου 2018