Όνειρα τριών τετάρτων

λίγες νύχτες αργότερα, μια αφεγγιά

μελετούσα τις νότιες γωνίες μιας γειτονιάς

ο αέρας μου φέρνει πάντα, μια σεπτή ευωδιά

ασημένιας οπτασίας

προσκαλεσμένος στον καναπέ των αγγέλων

τα χέρια μου κάθιδρα

επινόησαν ένα απόφθεγμα προς το ξημέρωμα

την δόξα, πολύχρωμα φύλλα αιδούς

ερωτότροπα χάδια που σαν μάτια ξεχειλίζουν

στον απέραντο βρώμικο αέρα, κόσμο μιας νύχτας

αντείπει, οι μάγκες με τις πόρνες

με τατουάζ, απ’ τις πρόσφατες θαλάσσιες ταραχές

με τον πόθο αβυσσαλέο, επευφημίες ενός θριάμβου

σημαδεύουν με τόξο του έρωτα, τη σάρκα που καίει

όλο το κόρο τ’ ουρανού με συνέπεια

ίχνη περάσματος μιας λεπίδας φωτιάς στο σκοτάδι

αφήνουν σημάδια στίξεων, επί άρθρων

μιας επίγειας τιμωρίας, σάρκας της τρυφερής

ζηλεύοντας ανταμοιβές και κόλαση

ίσαλες μέδουσες που σφάζονται στο κύμα

γραμμάτια που ξεσφραγίζονται επιδεικτικά

κρυφές επιθυμίες του μυστικού μου, μονοπάτι

μέχρι το ξημέρωμα από κάπου, στα γόνατα

ανιστόρητο το φως της ημέρας

τα όνειρα τριών τετάρτων, άξαφνα διακόπτουν

κι ο δρόμος προς την αυλή των θαυμάτων

αυτόματα, σαν σφαίρα· τον άσημο δρόμο πεταλώνει

Kostis nil – Όνειρα τριών τετάρτων – Ιούλιος 2019