Τα βήματά μου στην πλατεία
σε μια παράσταση με
το παντελόνι ξανάστροφο
με το παντελόνι στο
κεφάλι
εγώ ο αρλεκίνος,
ο γελωτοποιός
άκακη μορφή ενός
γέλιου
παρέκει, δισώματο σώμα, έσχατον
όλον
το σώμα μου
εκδίδεται, καταβροχθίζει, γεννά
βγάζει τα δόντια
του
χάντρα δεμένη σε
πετονιά, ρεύει στο πέλαγος
το φεγγάρι τρέχει
ανάποδα απ’ τα σύννεφα
απ' τον περίφημο μύθο
απ' τον περίφημο μύθο
αυτή η νύχτα,
στερνά ή όχι μ' ακολουθεί
ουρανός και γη συγχωνεύονται
ουρανός και γη συγχωνεύονται
καταχεριάζουν εικονικά τον γελωτοποιό της πλατείας
τον γελοιοποιούν, διαμελίζουν το σώμα του
τον γελοιοποιούν, διαμελίζουν το σώμα του
το πλήθος μες στη
καλή χαρά, απολαμβάνει τη γιορτή
τα ρούχα,
το στολισμό της πλατείας
σε μια άκρη, μια άλλη μάσκα μένει ατάραχη
κάτι άλλο κεντάει τον γελωτοποιό, με την κρεμασμένη κοιλιά.
Kostis nil – Μάσκα του γελωτοποιού – Ιούλιος 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου