Οι χτύποι της καρδιάς

Τα άλογα έτρεχαν αλαφιασμένα, για να ξεπεράσουν τον εαυτό τους,

Οι μυστικοί χτύποι τ’ αργαλειού, καλούν τον αέρα ξανά να κεντήσει

Τα παράθυρα πάντα ανοιχτά, κι ήλιος πολιορκεί με τα τζιτζίκια

Τα μικρά παιδιά κρέμονται, πάνω στις κορομηλιές με τα ξινά,

Ο έρωτας προμηνά: το τραγούδι του χωρισμού, κυλάει με το ποτάμι.

Σε μια άκρη του μαντηλιού, το μονόγραμμα κρεμάει τον θάνατό του

Τα νήματα του ταξιδιού, σφιχτοδεμένα τραβάνε μαζί τους καράβια

Όλα εξυφαίνονται: λευκό και κόκκινο, φιλιά και τριαντάφυλλα

Αλλά τα τραγούδια του αργαλειού μαζί με τους θρήνους,- τα τραγούδια

Η νυχτερινή μορφή της σελήνης συνεχίζει: περιπλανόμενη κι αδιάφορη.

Kostis nil – Οι χτύποι της καρδιάς – Ιούνιος 2020