Σύγκλητο

 

Επαναλαμβάνω: το ταπεινό είναι ταπεινό
και το ποιητής είναι του ποιητή.
Το αξίζει δεν είναι νόμισμα.
Το αξίζει είναι σύγκλητο στην πρόταση:
Ο ποιητής αξίζει ταπεινός,
και το ποίημα δεν είναι ποίημα.
Το αξίζει, δεν αξίζει για κανένα νόμισμα.
Και οι ταπεινοί, θανούντες ποιητές.
Και τα ταπεινά ποιήματα γράμματα επτάψυχα,
και στίχοι ως ρυάκια με φωνόλογο,
και στροφές του επίγειο πνεύματος,
και πιρουέτες σαν ανάβουν φωτιές.
Κι ένας άγριος χορός ξεγλυστράει,
και μανιτάρια ξεγεννιόνται από τύχη,
στο πουθενά ή και παντού,
στον ορατό ή και αόρατο κόσμο.
Και γεννήθηκε σε μια λαγκαδιά.
Γεννήθηκε και πέθανε, πάραυτα στη γέννα.
Και όταν τυχαίνει σαν τυφλός, στο δρόμο σου
Νιώθει ντυμένο με χιόνι, στα αιμάτινα ρούχα του!
 
Kostis nil – Σύγκλητο – Ιανουάριος 2021