Φοβάμαι την δυσώδη οσμή των πραγμάτων
Το βαθύ κι ανέλπιδο σκοτάδι
Όλα τα λείψανα, το πλήρωμα του χρόνου
Εφώναζαν μια φωνή από μέσα τους
Βρεγμένα πρόσωπα σαν δεν στεγνώνουν
Μια φλόγα σαν δεν κοιμάται τις νύχτες
Την απουσία των θείων δώρων
Αυτό το δέντρο σιωπηλό χωρίς φύλλα
Αυτή η σιγή του σπιτιού με χείλη να τρέμουν.
σιγή, kostis nil – Φεβρουάριος 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου