είμαι
το νερό που τρέχει, είμαι ο Τζέιμς
είμαι
το βουνό που πίνει, είμαι ο Τζέιμς
με
κομμένο δάχτυλο, αίμα που τρέχει, είμαι ο Τζέιμς
παλιόρουχα
βρωμισμένα φορώ, είμαι ο Τζέιμς
δέντρο
μου η λεμονιά, απ’ τ' αγκάθια γδάρθηκα
σ’
όλο το δρόμο δεν είχα νερό, είμαι ο Τζέιμς
σ’
όλο το δρόμο, μου είχαν κλειστά τα μάτια, είμαι ο Τζέιμς
αγριόχοιροι ξεσκίζουν τις σάρκες μου, είμαι ο Τζέιμς
βλέπομαι,
θηλιά απ’ χορδή να κρέμομαι
Τζέιμς
μου εξιστορείς εκείνη την μέρα,,,
έρεβος
κεφάλια
απ’ σκυλιά, εκείνοι ψήνουν ομαθιές
Τζέιμς,
Τζέιμς, Τζέιμς…
στους
άγριους τοίχους έμειναν καρφιά
σταυρώθηκαν τα συνθήματα του Τζέιμς Κοστίς
Kostis nil
- Τζέιμς Κοστίς, Ι - Φλεβάρης
2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου