Ρόδο του Ρόδου

Ρόδο, του ρόδου ήρθε με το χιονιά,
Χόρεψε πάνω στα άνθη!
Σκέπασε μ' ένα φιλί, σφράγισε χείλη,
Λευκό τριαντάφυλλο ξάφνου μεταμορφώθηκε.
Έγινε κέντημα, ρόδο ολόλευκο --
Όνειρο στη χιονισμένη κοιλάδας της αγάπης, 
Ξυπόλητη στην ασπρισμένη κοιλάδα,                            
Ορφανή στον έρωτα της!      
 
Στα όνειρά της μόνο φιλιά,
Που άφοβα τα δάκρυά της ανασκαλεύουν,                           
Κι ένα τριαντάφυλλο του χιονιού!                         
Παγωμένη καρδιά στο χάζι της!
Παγωμένη θεά στην ομορφιά της!
Που όμορφα του ονείρου αναμένει ένα φιλί,
Κι άφοβα στην αγκαλιά της θα με πάρει!
Και η καρδιά της δεν θα είναι πια λαβωμένη!
Κι ούτε βέλος θανατηφόρο!
 
Ώσπου μια βαθιά αγάπη ξεφανερώθει, 
Η αγάπη μου!
Μυστήριο καρτερούσε υπομονετικά,
Της θάλασσας η αγάπη άνοιξε τότε τα ολόλευκα φτερά της!
Ρόδο στα χέρια της κρατούσε!
Και μαζί μ' ένα σμάρι πουλιά, σαν άλλο πουλί!
Και μια άλλης αγκάλη η ζωή της, με τ' αρώματα τα πιο ευωδιαστά!
 
Kostis nil - Ρόδο του Ρόδου - Φεβρουάριος 2021