Μέσα απ’ το ανεύρετο φως η διαφάνεια
Η άπειρη ύφανση των ατρέμιτων ριζών
Η άνοιξη που δεν στερήθηκε ποτέ
Την ευωδία της, το πιο σημείο των πηγών.
Ω ψηλά εσείς πουλιά στο βαθύ τ’ ουρανού!
Συνεχώς κι απαραλειπτως κελαρύσματα
Μίσχοι ακροάσημοι - γλώσσες μες στον πηλό
Ιστοί που έχουν αφεθεί στον απειρόκοσμο.
Χάριν σ’ αυτή την ταπεινοσύνη υψώνονται
Πού άλλο φέγγος δεν έχει το ύστερό του
Ω αισθήσεις ή εκεί ακόμα με δίχως γνώση!
Κρυστάλλινα σχήματα πλημμυρίζουν φώτα.
Ωστόσο αόρατη καλοσύνη - φευ αναδύεται
Ο ασπράγκαθος παραδίδεται στη βοσκή
Χτένι ολάνθιστο μας γνέφει το στόμα
Γλώσσα του κάλλους ντόγα της ποίησή μου.
ντόγα, kostis nil – Μάρτιος 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου