ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ

 

Η εκτίμηση του σύμπαντος στις εδώ σελίδες πλέον 

Στο χρόνο απαρηγόρητες με μια δυο λέξεις πρόωρα 

Σαν βάρκα που πλέει κατάματα δίχως κουπιά

. Αληθινών μυστικών κουβαλάει 

Κελύφη και πέτρες το εμπόρευμα

Ως ένας χειρουργός με νυστέρι, έρωτος-θρος.

Εμένα πια που κι ως νάνος καχεκτικός 

. Τους έρωτες ροδίζει η ζωή

                                                                                    

Φτερούγες ενός στομαχιού το σούρουπο

Με μια κρυφή επιθυμία όσο κι ελπίδα

Πλάσμα εσύ, ανείπωτη ηδονή μες στη φωλιά σου

. Αιχμαλωτίζεις

Κάθε εσύ ονειρεύεσαι, ο εαυτός ζώντας την ανάγνωση

Με την περιστροφή γύρω από ένα δώρο

Μέσα κει για χρόνια αδιάκοπα 

. Βέλος φτερουγίζει!

.

Και είμασταν ωσάν - αδύναμα πλασματούχα

Ατελείωτα χωρίς πλήξη στο γέρμα του δειλινού

Με μόνο τρόπο κελύφη εύθραυστα                       

. Θάλασσας ανομολόγητη

.

Και βάρκα σμίγει πιάνοντας

Ανακατεύοντας τα κουπιά ώστε μια ζάλη

. Οποίο όρος από μέθη σμίγουν 

Κι ωσάν πηγή νερού, εσύ πιόμα με τις γλώσσες σου

Άρτυσες με δίχως σώμα, μα μόνο μ’ εμμονές

Ατελείωτα και μοναδικά με γέννησες

. 

Στην πόρτα μας φύτρωσε απ' άνεμο η αμυγδαλιά 

Ανέφικτα σκάλωσέ· στα μας τ’ άνθη της

Άπλωσε κι ο έρωτας μαζί της πουλιά διηγώντας 

Στην αυλή μας μαζώχτηκαν τα πουλιά.

Σχεδίασμα, kostis nil – Απρίλιος 2023