Κάτι αμφίβολο έμοιαζε γλυκά να καίει
Σώθηκαν πάλι, όσοι ήπιαν εκείνο το νερό
Ή αποτραβούσαν το φόρεμα του ήλιου
Λούζεσαι και είναι πάντα Απρίλης.
(Είναι σαν η φωνή σου υδρόφωνο!)
Απόρησαν οι κόρες των ματιών
Λόγου χάρη φωτίζονται συνήθως τα πρωινά
Βλέποντας τα πλούσια μαλλιά
Σώμα με το χαμόγελο - στάζει μέλι
Ανιστορεί προτού εκείνα, όλα τα αινίγματα
Προτού από ένα άνθος ή τα ίδια χείλη
Εγώ κι αν ήμουν ή εσύ αρόδο στο πέλαγος
Λέξεις με τα σημάδια τους
Σκισμένα σαν η πληγή τρέχει γάργαρη
Τρέχει-τρέχει, για χάρη σου παραμονεύει.
αρόδο, Kostis nil – Απρίλιος 2023
Πορτρέτο: Γιάννης Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου