Κατοπινά μόνο

Πάντα με δέος, παλιό ρεπερτόριο μόνο για δυνατούς

μια τέτοια στιγμή ποτέ δεν οπισθοχωρείς.

Κανένα όνειρο δεν είδα απόψε, κανένα νέφαλο δεν έγινε σεντόνι

δεν ωφελήθηκε κανείς μας.

Κατοπινά μόνο, ποιος ξέρει; πάλι, ποιος ξέρει;

Θα είναι μια μέρα όπως τις άλλες; ποιος ξέρει;

Θα είμαστε μαζί ή χώρια; χώρια στα καλύτερα μας.

Πάλι για δυνατούς ο χωρισμός. Κι ο έρωτας;

Σαν παλιά διαθήκη μπροστά στην ανάγνωση.

Αυτός ο συμβολαιογράφος τρεμάμενη κνίσα, με δυνατούς φακούς.

Με τους νόμους περιμαζεύονται τ' άπληστα, τα χάδια, τα δάκρυα.

Εγώ εσένα αγαπώ. Εγώ εσένα αγάπησα.

Τον έρωτα μας άγγιξα με δέος. Τ’ όνομα σου δε θα το ξεχάσω ποτέ.

Kostis nil  – Κατοπινά μόνο – Χειμώνας 2001